ที่ ถามนักจิตวิทยาคุณมีโอกาสที่จะถามคําถามที่ไม่ระบุชื่อที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกความสัมพันธ์หรืออื่น ๆ เลื่อนลงเพื่ออ่านคําถามของผู้อื่นและคําตอบของนักจิตวิทยา
คุณมีคําถามหรือคิดว่าคุณต้องการความช่วยเหลือหรือไม่? ส่งคําถามที่ไม่ระบุตัวตนผ่านแบบฟอร์มด้านล่าง คําถามได้รับคําตอบโดยนักจิตวิทยาที่ Tjejjouren Väst ร่วมมือและเผยแพร่พร้อมกับคําตอบที่นี่ในหน้านี้ประมาณเดือนละครั้ง คุณที่ถามมักจะไม่ระบุชื่อ ถามนักจิตวิทยาเป็นไปได้ผ่านความร่วมมือกับมีลา
Meela ปรับแต่งการบําบัดสําหรับผู้หญิงโดยจับคู่กับนักจิตวิทยาหรือนักจิตอายุรเวทที่เหมาะสมที่สุดผ่านอัลกอริธึมการจับคู่ตามการวิจัย การจับคู่ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ของ Meela เพิ่มโอกาสที่คุณจะ "คลิก" กับนักบําบัดโรคของคุณโดยคํานึงถึงความชอบส่วนตัวของคุณและความต้องการและอาการทางจิตวิทยา
คําถามได้รับคําตอบโดยนักจิตวิทยา Malene Kroon และ Michaela Wallhem คุณที่ถามมักจะไม่ระบุชื่อ กับเราคุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่ง
Hej, jag är 21år och har nyligen kommit till insikt med en grej. Jag har nog under hela livet sökt mig till populära personer som kan ge mig en känsla av status. I lågstadiet var jag bästis med en tjej som var väldigt populär men blev senare dumpad av henne, vilket tog extremt hårt på min självkänsla & självbild. Hon bytte ut mig mot nya, ”coolare” tjejkompisar som hade märkeskläder, smink & attityd som jag inte hade (o aldrig heller velat ha). Jag tror att jag aldrig riktigt läkt från den händelsen & att jag alltid sen dess har skämts över mig själv för att jag inte är coolare, har fler vänner osv. Jag har känt mig töntig, pinsam & skämmig, känslor som förstärks när jag omges av personer som påminner om tjejerna från skoltiden.
Jag vill bli av med detta. Framförallt hitta nya perspektiv att se på ”statusförlusten” jag gick igenom som barn med vuxna ögon. Kan jag bli genuint nöjd med den jag är & det liv jag faktiskt har, vilket är få nära vänner & en ”nördig” personlighet? Eller kommer jag alltid känna att jag bara blir ”bra nog” i andras ögon om jag skaffar många snygga vänner & en högre social status? Tacksam för nya synvinklar.
Hej och tack för att du skriver!Vad fint att höra att du har kommit till en insikt. För det låter som att du verkligen tagit dig tid att reflektera kring detta. Det tänker jag är väldigt klokt när något får oss att må dåligt eller gör att vi rör oss i en riktning vi egentligen inte är bekväma med. I slutet av din text så frågar du om det är möjligt med en förändring vilket jag alltid tänker att det är. Du har ju faktiskt redan tagit de första stora stegen i den riktningen genom att ringa in vad som blir jobbigt för dig och hur det hänger samman med dina tidigare erfarenheter.
Vi människor färgas av våra tidigare erfarenheter, vilket du har fått syn på. Det är naturligt och även fast du nu är en vuxen person så kan det du kände som liten väckas till liv när du hamnar i situationer som påminner om det som hände då. Jag förstår verkligen att det var en situation som tog hårt på dig att bli lämnad av en vän på det sättet. Sorgligt att höra att du behövt vara med om det.
Du skriver att du vill se på det du varit med om med vuxna ögon, vilket jag tänker att du faktiskt redan gör genom att reflektera som du gör. Genom att du gör dig själv medveten om att det som sker inom dig inte bara reflekterar verkligheten här och nu utan även beror på tidigare erfarenheter, så kan du också börja sortera i hur olika känslor och tankar hänger samman. Genom att observera dina tankar och känslor och begripliggöra dessa utifrån dina erfarenheter så kan du också bli mer fri i hur du vill förhålla dig till sociala relationer idag.
Du efterfrågar nya perspektiv. Jag tror nog att du finner dessa bäst på egen hand, genom att fortsätta reflektera. Men jag kan ge några förslag på frågor att reflektera kring:
Vad vill du få ut av relationer med andra? I vilka sociala relationer mår du som allra bäst? Vad värderar du när det kommer till vänskap, är det status eller andra saker? Hur vill du själv vara som vän? Om du föreställer dig att du är på ditt 80-års kalas och ser dig runt i rummet, vilka sorts människor vill du ha fyllt ditt liv med? Genom att fortsätta på den banan du är inne på, att reflektera kring dina relationer, så tror jag att du kan hitta en tydlighet kring hur du vill att den delen av ditt liv ska se ut. När väl den riktningen är tydlig kan du börja fundera kring hur du kan röra dig ditåt genom ett litet steg i taget.
Lycka till och ta hand om dig!
Efter sommaren börjar jag gymnasiet. Jag har varit exalterad och glad över det men inte nu längre. Jag har fått reda på att jag kommer gå i samma klass som mitt ex (vi var egentligen inte tillsammans men vi dejtade i ca tre månader). Våran relation slutade bra. Det var jag som gjorde slut med honom för jag tyckte att han var så på och tog allt för snabbt och han lyssnade inte på mig när jag försökte förklara det för honom. Han tog det helt okej och vi bestämde oss för att vara vänner. Men nu efter allt som hänt har jag fått reda på massa saker som han gjort och sagt bakom min rygg. T.ex var han med en annan tjej samtidigt som han var med mig.
Och när våran relation slutade sa han att det inte fanns så mycket att gå vidare från för vi hade inget seriöst, det sa han trots att han sagt att han älskade mig och att han inte kunde tänka sig att vara med någon annan än mig bara någon vecka tidigare. Och nu har han även sagt att han inte kommit över mig än och att han fortfarande tycker om mig.
Jag har skitmycket ångest inför skolan nu och vet inte vad jag ska göra. Vi kommer gå i samma klass i tre år och vi kommer behöva ses och prata med varandra varje dag. Vi åker till och med samma buss till och från skolan så kommer behöva träffa honom där också och gå med honom till skolan från busstationen. Vad ska jag göra? Borde jag försöka byta linje? Borde jag bli vän med honom? Hur blir jag vän med honom? Hur gör jag för att allt ska kännas normalt mellan oss? Snälla hjälp. Vet inte vad jag ska göra.
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
Jag förstår att situationen känns svår för dig! Verkligen tråkigt att höra att skolstarten som tidigare kändes kul och spännande inte gör det längre.
Innan jag går in på din egentliga fråga vill jag bara först lyfta något du skriver inledningsvis som gör mig glad. Nämligen att du valde att lämna en relation där du kände att det gick för fort för dig och där du inte blev lyssnad på. Vilket klokt beslut! Tråkigt att höra att han inte klarade att lyssna på dig och ta saker i en takt som kändes bra för er båda. Men fint att höra att du då valde att avsluta, för i en bra relation så ska en känna sig hörd och respekterad.
Sen vill jag också kommentera på det som du belyser kring att han sänder väldigt dubbla budskap. Utifrån det du beskriver så låter det som att han är förvirrad, och troligen sårad, i den här situationen. Det låter som att hans sätt att hantera det blir att han pratar bakom ryggen och uttrycker saker som motsäger varandra. Utifrån det kan det vara värt att fundera kring ifall han verkligen är redo att vara vänner.
Jag förstår att det känns svårt att veta hur du ska gå vidare och det går tyvärr inte riktigt att säga hur det kommer bli oavsett vilket alternativ du väljer. Därför tänker jag att det du kan utgå från är din känsla just nu, när du tänker på de olika handlingsalternativ du har. Det kan också vara värt att påminna sig om att det alltid går att ändra sig. Ibland kan en behöva prova sig fram och det kan lugna beslutsångesten något att påminna sig om att inget beslut är skrivet i sten.
Ett alternativ, som jag inte vet om det känns möjligt för dig, skulle också kunna vara att prata med honom om situationen. Ibland kan det vara hjälpsamt att tillsammans prata om hur ni vill förhålla er till varandra.
Jag kan nog inte svara på exakt hur du ska gå vidare, det kan du nog bara komma fram till själv. Men i den processen kan det kanske vara skönt att ha någon att bolla med, kanske en kompis eller någon vuxen du litar på. Ofta blir våra tankar och vår oro lättare att hantera när vi kan dela den med någon annan, som du så klokt gör nu när du skriver hit. På de flesta skolor brukar det även finnas en skolkurator som en kan prata med om sådant som känns svårt.
Jag hoppas du finner ett sätt att hitta tillbaka till den där glada känslan kring skolan! Lycka till, och fortsätt ta hand om dig och dina behov!
Jag mår dåligt o jag kan inte sluta skada mig själv o jag vet inte vad jag ska göra för att må bättre.
Hej och tack för att du skriver!
Det låter som att du har det väldigt jobbigt. Vad bra att du skriver och ber om hjälp! När vi mår dåligt är det sällan lätt att veta vad en ska göra och du har tagit ett stort och viktigt steg nu när du ber om hjälp. Bra!
Först vill jag bara säga att du inte är ensam om att må så här. Det är vanligt tyvärr att känna sig ensam om att må på detta sätt, men det är så många som kan relatera till det du går igenom. Ett steg mot att må bättre tror jag därför kan vara att försöka prata med andra om hur du mår. Nu vet jag inte vilka andra som finns runt dig, men kanske finns det någon vuxen du litar på som du skulle kunna försöka öppna upp för? Om du går i skolan så brukar skolor ha personal som jobbar med att hjälpa till när elever mår dåligt på olika sätt och de personerna brukar ofta kunna vara till god hjälp, till exempel en skolsköterska eller en skolkurator. De är vana att höra om andra som mår som du och de kan vara antingen ett samtalsstöd eller ett stöd i att hitta en vårdkontakt (till exempel en psykolog) som kan hjälpa dig. Ibland kan det kännas helt omöjligt att prata med någon. Då kan ett första steg kanske vara att vända sig till någon telefonlinje eller chatt där en kan vara anonym. Här på Tjejjouren Väst finns till exempel en chatt där en får vara anonym och där en kan prata om allt. Några andra tips är:
Shedo – ger stöd och tips via chatt och mail till de som lider av ätstörning eller självskada.
Bris – ger stöd via telefon eller chatt.
Mind – ger stöd via telefon eller chatt.
Nu vet jag inte exakt vad det är som gör att du skadar dig själv, det kan vara olika anledningar för olika personer. Men jag vet att det kan kännas som det enda möjliga i en omöjlig situation. Jag förstår att det är svårt att veta hur du ska göra för att må bättre, när en mår dåligt så är det både svårt att tänka klart och att styra sitt beteende. Jag tänker att det är viktigt att du får hjälp att sluta skada dig själv. Det finns väldigt bra hjälp att få, genom till exempelvis psykologisk behandling eller genom medicin. Så jag vill att du ska veta att du inte ska behöva må så här.
Jag tänker att det bästa råd jag kan ge dig är att fortsätta med det du påbörjat genom att skriva här, att be om hjälp. För du ska inte behöva hantera det här på egen hand.
รักษาสุขภาพด้วย!
Jag har svårt för att dejta killar. När jag väl börjar få känslor så sätts någon panik igång i min kropp, får ångest & panik (framförallt för fysisk kontakt) och sen är det som mina känslor försvinner på en sekund . Detta gör att jag avslutat så många relationer, men det slutar alltid lika.
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
När vi blir känslomässigt investerade i en relation så sätter det igång en rad reaktioner i oss. Vissa kan kännas behagliga och vissa kan ibland kännas överväldigande eller till och med obehagliga. Det kan ibland vara svårt att sortera i dessa känslor och förstå vad känslorna står för. Därför tänker jag att det är klokt att göra det du gör nu; att stanna upp och reflektera över vad du känner och vad det betyder.
Det låter på din fråga som att de starka reaktioner som väcks blir för mycket för dig och att det leder till att du drar dig undan. Det låter också som att du upplever det som ett problem. Jag tänker därför att det kan vara viktigt att fundera över i vilken takt saker sker. Kanske är det så att du behöver närma dig den person du dejtar i ett lugnare tempo så att känslorna inte blir så överväldigande. När det kommer till fysisk närhet och intimitet så är det viktigt att känna att en får ta det i en takt som känns lagom för att det ska kunna kännas bra och tryggt. Om det blir obehagliga känslor som väcks så kan det vara viktigt att lyssna på de känslorna som en signal på att något inte är rätt, kanske går det för fort och att du behöver få ta det lugnare.
Om det är så att du vill dejta och utforska fysisk kontakt så skulle jag råda dig att prova att ta det långsamt och se om det kan kännas bättre för dig.
Ibland kan det vara så att den person vi dejtar har en annan takt som känns bekväm för den och kanske vill gå fortare fram. Därför kan det vara viktigt att prata om hur det känns för en så att ens partner ska kunna förstå att du behöver få ta det lugnare, men att det inte betyder att du är ointresserad. En öppen kommunikation om hur en känner och vill ha det är en viktig förutsättning för att intimitet ska kännas bra. Om det är rätt partner som du dejtar så kommer den personen ha förståelse och vara tålmodig.
รักษาสุขภาพด้วย!
Hej, jag är en 15 (snart 16) årig tjej och har mycket ångest om p-piller och graviditet. Jag är jätterädd att bli gravid och vill aldrig någonsin föda barn. Inte bara starkt ogillar jag barn och bebisar utan jag är även mycket rädd och ångestfylld inför själva graviditetsprocessen och förlossningen, så när jag är äldre kommer jag nog att sterilisera mig men det kan ju kanske ändras med åldern. Men i nuläget så kan jag bara välja bland tex p-piller, spiral eller kondom. Alla säger att p-piller och spiraler ger humörsvängningar och massa andra biverkningar vilket gör att jag verkligen inte vill ta det, men det känns som att alla andra runt om mig gör det trots allt negativt man hör om det.
Kondomer är bra men eftersom jag är så extremt rädd att bli gravid så får jag alltid ångest när jag tänker på att bara använda kondom utan att ha p-piller eller spiral eftersom den kan spricka eller läcka. Jag tar redan central stimulerande medecin för ADHD och vet inte om jag ens får ta p-piller ihop med det.
Jag har även haft mycket andra problem med depression, ångest och humörsvängningar ända sen jag var 11-12 så p-piller är verkligen det sista jag vill ha för att det kan förvärra allt det. Jag är helt lost och vet verkligen vad ska göra eller vem jag ska fråga. Fungerar kondomer oftast? Hur stor är chansen att man kan bli gravid trots att man använder kondom? Är man konstig om man inte vill ta p-piller som alla andra?
Hej, tack för din fråga!
När jag läser din fråga så uppfattar jag den som att den handlar om två saker; dels en oro kring graviditet/förlossning/föräldraskap och dels en del konkreta frågor kring hur preventivmedel fungerar. Först vill jag bara säga att det är klokt att göra precis det du gör när du känner oro – att ta reda på mer om fakta. För ofta kan det lindra vår oro när vi vet mer om det vi oroar oss kring. Sådant som vi upplever som osäkert kan leda till oro, så genom att ta bort en del av den osäkerheten så kan även en del av oron lindras.
Förhoppningsvis kan Tjejjouren västs svar om preventivmedel här nedan göra att du känner att du fått svar på dina konkreta frågor och därmed känner dig lite lugnare. Om du efter att du läst det svaret fortfarande känner att du har funderingar du vill ha svar på så tänker jag att det klokt att boka en tid på en ungdomsmottagning för att få rådgivning kring preventivmedel utifrån dig och din situation.
Tjejjouren väst svarar som sagt på dina frågor om preventivmedel här nedan. Jag tänker att jag som psykolog, som komplement till Tjejjouren västs svar, kan utforska det du beskriver från ett psykologiskt perspektiv.
När vi oroar oss mycket över något så brukar det vara klokt att utforska den oron lite närmare. När vi förstår mer om vår egen oro så blir det lättare att hantera den. I en del psykologiska behandlingar för oro brukar man arbeta med att träna på att skilja på oro för faktiska problem och oro för hypotetiska situationer. Varför vill vi då skilja på det? Jo för beroende på vad för slags oro det rör sig om (problem eller hypotetiskt) så brukar vi behöva olika strategier för att hantera situationen och oron.
– Om det rör sig om oro för ett faktiskt problem (till exempel oro över hur effektivt ens preventivmedel är) så kan en hjälpsam strategi vara att problemlösa kring det. Att problemlösa innebär då att titta närmare på det faktiska problemet som leder till oro och fundera över potentiella lösningar för att sedan välja en och prova den. Alltså till exempel att prata med någon professionell om möjliga preventivmedel och sedan prova vad som fungerar för en.
– Om det istället rör sig om oro för en hypotetisk situation (till exempel hur det skulle vara att eventuellt föda barn i framtiden) så kan en hjälpsam strategi vara att träna på att bestämma sig för att hantera det först om det skulle ske och sedan försöka fokusera på det som sker här och nu och som vi vill lägga vårt fokus på. Alltså att till exempel tänka ”det får jag hantera då i så fall” och sedan fokusera på något som en tycker är kul att göra.
Du skriver att du är 15 år vilket också får mig att tänka att det är naturligt att tycka att sådant som rör att föda barn och bli förälder känns långt bort. Du skriver klokt att dina tankar och din inställning kan komma att ändras med åren. Jag tänker därför att du inte behöver bestämma dig nu kring hur du vill göra med det i framtiden utan att du kan se hur det känns när du är äldre. Till dess så låter det klokt att hitta ett preventivmedel som känns bra för dig.
I slutet på din fråga så skriver du ”är man konstig om man inte vill ta p-piller som alla andra?”. Jag vill verkligen betona att det viktiga när det kommer till allt som har med ens kropp, sex, och preventivmedel att göra så spelar det ingen roll vad alla andra eventuellt gör. Det viktiga är att du kommer fram till vad som passar för dig. Ta hand om dig!
Tillägg från Tjejjouren Väst: Hej! Här kan du läsa mer om hur säkra kondomer är. Som nämns i den texten är inget preventivmedel 100 % säkert, men vissa kan du kombinera (som spiral och kondom). Här kan du läsa mer om olika preventivmedel som finns. Precis som psykologen skriver ska du använda ett preventivmedel som passar och känns bra för dig. Prata gärna med en barnmorska på en ungdomsmottagning för att få mer information om olika preventivmedel.
Du kan också alltid komma in och chatta med oss på Tjejjouren Väst om dina tankar och känslor. Ta hand om dig!
Hej, jag har funderat länge på en sak och det är att jag tror att jag har OCD, jag är 15 år men jag började få dessa tankar redan för ungefär 5 år sedan. Jag vågar inte säga något till mina föräldrar för det känns pinsamt att berätta sånt, jag skäms verkligen över mina tvångshandlingar och mina tvångstankar tar över mitt liv för mycket och jag kan inte tänka på något annat än det. Jag vill verkligen få bort det jag håller på med men det går inte och jag vågar inte söka hjälp, finns det övningar man kan göra hemma för att få bort tvångshandlingarna?
Hej, tack för att du skriver!
Det låter verkligen som att det här blir kämpigt för dig och att du fått kämpa med det på egen hand under lång tid. Det är ofta jobbigt att bära sådant här på egen hand så jag funderar kring om det kanske ändå kan vara värt att försöka prata med dina föräldrar kring det? Min erfarenhet är nämligen att många tycker att det går lättare än de hade trott när de väl provar att dela med sig, och att det känns väldigt skönt att prata om det som en burit på egen hand. Ofta kan det även leda till att själva problemet inte känns lika svårt eller ohanterligt längre när vi kan hjälpas åt. Om det verkligen inte känns möjligt att försöka prata med dina föräldrar så kanske det finns någon annan som du skulle kunna prata med? Finns det till exempel någon annan vuxen i din närhet som du känner förtroende för, kanske en skolkurator, släkting eller lärare?
Tvångsproblematik, eller OCD som det kallas på engelska, är precis som du beskriver en problematik där en får obehagliga tankar (tvångstankar) och känner sig tvungen att göra olika handlingar för att bli av med tankarna eller för att undvika att hemska saker ska ske (tvångshandlingar).
Det är möjligt att försöka utmana tvånget på egen hand. När en arbetar med tvång i psykologisk behandling utgår vi oftast från en metod som kallas ERP (exponering med responsprevention). Det går i korthet ut på att i små steg träna på att möta sina tvångstankar (exponering) och samtidigt avstå från att göra tvångshandlingar (responsprevention). Om du vill försöka hantera det på egen hand kan det nog vara klokt att ta stöd av till exempel en bok. Det finns mycket litteratur om tvång, ett tips på en bok som riktar sig till dig som vill försöka hantera det på egen hand är:
”Fri från tvång: steg för steg med kognitiv beteendeterapi” av Mia Asplund och Elin-Love Rosengren.
Jag tänker dock att det ofta kan vara svårt att hantera det på egen hand och skulle råda dig att söka hjälp om det inte går. Du har kämpat med det här länge nu och jag tänker att du inte ska behöva ha det så. Den psykologiska behandling som jag nämner ovan är väldigt effektiv och hjälper många. Men det kan behövas stöd av en professionell. Du ska veta att de som arbetar med tvång är väldigt vana att höra alla olika sorters tvångstankar och kommer inte tycka att något av det du berättar är ovanligt eller konstigt. I en behandling är det också alltid du som styr i vilken takt du känner dig bekväm med att öppna upp och berätta. Vid behandling kan en även hjälpas åt att berätta för föräldrar om det känns svårt att göra det själv. Ibland kan det vara svårt att veta vart en vänder sig för att få psykologisk behandling, ett första steg kan vara att prata med skolsköterska eller skolkurator som kan hjälpa till att söka hjälp.
Jag hoppas du vågar ta hjälp och att du snart mår bättre!
Jag har börjat i en ny skola för några månader sedan och den är verkligen superdålig. Jag trivs inte alls, jag har testat att vara med ALLA i klassen, två av dom vill jag vara med men det går inte för man blir bara utanför och de vill vara för sig själva. Så just nu hänger jag med folk jag verkligen inte trivs med. det känns så ensamt.
Hej och tack för att du skriver!
Vad tråkigt att höra att du inte trivs. Vänner är för de flesta väldigt viktigt och det är tungt att känna sig ensam. Det låter som att du också verkligen försökt hitta personer att umgås med. Ibland kan det ta ganska lång tid att lära känna någon ny och skapa nya relationer. Det kommer oftast inte på en gång, utan en behöver ge det en chans, en behöver våga bjuda på sig och släppa in andra och både ge och få. Ofta hittar personer varandra via gemensamma intressen. Finns det något som någon gör på fritiden som du är intresserad av och också skulle kunna prova? Och ibland kan det också vara så att en faktiskt inte matchar med vissa personer eller hittar gemensamma intressen. Kan det i så fall finnas personer i andra klasser som det skulle vara möjligt att lära känna och bygga relationer med?
Det är bra att du skriver hit och delar med dig av dina tankar och känslor. Ibland kan en behöva få prata mer eller få stöd och råd från någon vuxen i sådana här situationer. Finns det någon förälder, lärare eller kanske skolkurator som du kan tänka dig att prata med? På ungdomsmottagningen kan en också få samtalskontakt. Annars finns även många olika chattforum.
I länken kan du läsa tips från andra: https://www.umo.se/karlek-och-vanskap/vanskap/umo-fragar-hur-far-man-nya-vanner/
Ge inte upp i att hitta vänner. Det kan ta tid. Och ta stöd under tiden.
รักษาสุขภาพด้วย!
Hej jag är en 12 (blir 13 i okt) årig tjej och jag har bråkat med min kompis som jag litade mest på och hon har börjat säga att allt är mitt fel och hon bryr sig inte om jag skulle vara död eller inte och jag känner att jag snart kommet ge upp. Jag har en väldigt svår depprision och all min ångest och allt annat är just nu det enda jag tänker på. Och jag vill bara ha ett normalt liv, snälla hjälp mig
Hej och tack för att du skriver!
Det kan verkligen vara jobbigt att bråka med personer som är viktiga för en. Du har inte skrivit vad bråket handlat om eller hur länge det pågått. Att bli osams eller arg på vänner eller andra nära personer är helt normalt, och ofta så lägger det sig med tiden. Ibland kan den andre behöva lite tid att få lugna ner sig innan det går att försöka reda ut det som hänt. I en konflikt kan det vara bra att själv fundera på vad en eventuellt gjort som gjort den andre upprörd och om det är något en vill be om ursäkt för. Likaså kan det vara bra att tänka igenom vad en inte tycker en gjort fel så att en inte ber om ursäkt utan att mena det.
Du skriver också att du har mycket ångest och depression. Om du inte redan gjort det så tänker jag att det är viktigt att få hjälp och stöd med det också. Det går att må bättre! Prata med en förälder eller annan nära vuxen om du kan. Då kan de lättare finnas där för dig och hjälpa dig att få ytterligare hjälp vid behov. Om det är svårt, finns det någon annan vuxen du kan prata med? En lärare, en kompis förälder, skolkurator, skolsköterska? Försök tänka ut vem som skulle vara lättast att prata med och berätta om ditt mående, dina tankar och känslor.
Jag hoppas att det går att reda ut bråket med din kompis och att du även får hjälp och stöd med ångest och depression.
รักษาสุขภาพด้วย!
Tillägg från Tjejjouren Väst: Kom gärna in och prata i vår anonyma chatt om dina tankar och känslor, hos oss kan du prata om allt!
Skrivit med en kille att tag nu och vi har verkligen haft mycket gemensamt men jag har varit velig och inte riktigt vetat om jag vill ha ett förhållande eller inte. När jag sen tillslut bestämde mig för att jag vill de så sa han att jag skulle ta lite tid för mig själv tills jag var helt säker. Texten är torrare och han är mycket långsammare på att svara. Har han tappat intresset? Bryr han sig verkligen om mig?
Hej och tack för att du skriver!
Det är ofta ett trevande och osäkerhet när en börjar lära känna någon som kan vara en potentiell partner. Det brukar ofta snurra just sådana frågor som du skriver: ”Gillar hen mig?”, ”Har hen tappat intresset?”, ”Vad ska jag skriva?” och ”Vad betyder att hen skriver/gör…?”.
Sanningen är ju den att bara den andre kan ha svaret på många av frågorna. Kanske har han tappat intresset, kanske har han haft annat som stressat eller tagit hans tid och fokus. Andra kan gissa och försöka tolka hans svar, men du kommer bara kunna få rätt svar från honom. Så för att verkligen få veta så behöver du fråga honom.
Jag vill också uppmärksamma att det låter klokt av dig att ha känt efter vad du verkligen vill och känner, och att du kunnat vara ärlig med det. Samtidigt så är det viktigt att komma ihåg att det också påverkar den andre hur du beter dig. Om du varit osäker så kan det även ha gjort honom osäker och undrande över ditt intresse.
Med det sagt så är det ofta svårt för de flesta i den fasen du beskriver, att ta reda på om där finns något mer eller inte. Många är osäkra, många vill inte ta första steget eller riskera att bli avvisade. Ibland vet en inte vad en vill förrän en har testat. Fortsätt våga lyssna på dig själv och fortsätt våga vara ärlig, då kommer förhoppningsvis andra också våga det. Lycka till!
Hej, Jag går i 9:an och jag kan inte lära mig bra i skolan! Speciellt i matte, jag kan inte koncentrera mig och jag hänger inte med. Är det något fel på mig och vad ska jag göra?
Hej! Tack för att du skriver!
Alla har olika lätt och svårt för sig i skolan. Att ha särskilt svårt för matte är vanligt och alla har olika nivå på vad de klarar av. En del behöver plugga mycket och upprepat, och andra behöver bara läsa en text en gång för att sedan kunna det. Människor är också bra på olika saker. En del har lätt för sig i skolan, andra har talang för musik eller att måla, och någon annan är väldigt bra på att hantera människor.
Oavsett är det är frustrerande och jobbigt att inte hänga med som andra eller ha svårt med koncentration i skolan eftersom att det är en stor och betydelsefull del av livet. Koncentrationsförmågan kan påverkas av väldigt många saker. Du kan själv fundera på vad som stör din koncentration och se om det är något du kan göra något åt? Eller om du kan få hjälp av t.ex. en lärare med något. Kan det vara att sitta på en viss plats, att ha mobilen på, ljud utanför, att ha bråkat med någon eller något som oroar dig och tar ditt tankefokus?
Det är vanligt att ha sämre koncentration i perioder av stress, dåligt mående eller mycket oro. Om så är fallet kan det också vara hjälpsamt att prata med någon om det som påverkar en, t.ex. någon god vän, någon vuxen du litar på, skolkurator eller ungdomsmottagning.
Det kan också vara så att en har genomgående svårt med koncentrationen. Vid koncentrationssvårigheter eller inlärningssvårigheter kan en behöva extra stöd eller anpassning för att kunna lära sig och prestera på sin bästa nivå. Då är det viktigt att föräldrar/vårdnadshavare och lärare känner till det för att kunna hitta sätt att stötta dig på. Om ens svårigheter ställer till det mycket för en och kanske även på andra områden i livet så kan ibland finnas behov att undersöka närmare vad det är för svårigheter en har för att kunna få rätt hjälp. En del personer kan då behöva träffa psykolog för att göra en så kallad utredning där en gör en fördjupad undersökning vad ens svårigheter kan bero på.
Lycka till!
Hej!
Jag bråkar mycket med min familj. De är alltid arga på mig för världens minsta saker. Jag kom 3 min sent till min lektion, jag har nu utegångsförbud i 2 veckor. De sa att de ska ta min mobil i en vecka, Jag känner mig inte bekväm med min egna familj längre för de känner att de inte gillar mig längre. Vad ska jag göra?
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
Vad jobbigt det låter att det blir så mycket bråk. Det låter också som att du upplever att det blir väldigt starka reaktioner på små saker, vilket så klart känns orättvist och tärande.
Finns det kanske någon vän eller annan person i din närhet som du kan dela din upplevelse med? Det låter som att det som pågår nu gör att du känner dig ensam bland dem som egentligen kanske är dina närmaste, och då tänker jag att det är viktigt att försöka ta stöd av någon annan utomstående. Klokt av dig att ta det här steget att söka stöd genom att skriva hit!
När jag läser det du beskriver så blir jag faktiskt orolig att det som pågår inte bara är vanliga konflikter mellan barn och förälder. Ibland kan det tyvärr vara så att föräldrar kontrollerar och behandlar sina barn på ett sätt som är varken rimligt eller snällt. Det kan vara svårt att avgöra själv eftersom en ju aldrig haft någon annan familj än sin egen, och då har en inget att jämföra med.
Jag tänker därför att det vore viktigt att du pratar med någon utomstående vuxen som du litar på och berätta om det som pågår. Om du går i skolan kanske det finns någon där som du litar på? Till exempel skolkurator eller någon lärare som du känner förtroende för?
Det går också att ringa till exempelvis BRIS anonymt. Där kan du få prata med en kurator som är utbildad i och van vid att prata om känslor, tankar och hur en har det. BRIS når du på 116 111.
Det finns även möjlighet att chatta via deras hemsida: https://www.bris.se/for-barn-och-unga/prata-med-oss/
Fortsätt att söka stöd när det inte känns bra och lita på din egen känsla om att något inte är riktigt som det ska vara. Ta hand om dig!
Hej!
Jag är 14 år. När jag var i mitt hemland hade jag många vänner men när jag kom hit vill ingen vara vänner med och hänga med mig. Jag vet inte varför de vill inte vara vänner med mig eller hänga med mig.
Hej, tack för att du skriver.
Jag tror att många kan känna igen sig i det du beskriver. Att komma till ett helt nytt land och börja bygga upp ett nytt liv kan verkligen vara utmanande. Vad tråkigt att höra att det känns som det gör för dig!
När en känner sig ensam och saknar sammanhang är det lätt hänt att tänka att det beror på något hos en själv. Vilket kan leda till att en mår ännu sämre. Du skriver att du inte vet varför det är som det är, så det låter som att du kanske letar förklaringar hos dig själv. Men jag tänker att det oftast inte alls har något att göra med egenskaper hos en själv, utan snarare att det är vanligt att det tar tid att finna och bygga upp nya relationer.
Du skriver att du är 14 år så jag gissar att du går i skolan. Om det skulle kännas okej för dig så tänker jag att det kanske skulle kunna vara hjälpsamt att prata med någon vuxen på skolan kring hur du känner. Finns det till exempel någon lärare som du känner förtroende för, eller kanske skolkurator?
Som ny i ett land kan det vara svårt att veta vad för olika möjligheter det finns för att träffa nya vänner. Därför tänker jag att det kanske kan vara bra med en vuxen som kan vara hjälp på vägen att hitta olika sammanhang som ger möjlighet att träffa nya vänner.Har du någon kontakt med de gamla vännerna i ditt hemland? Ibland kan det vara så att vi tappar kontakt med personer vi umgåtts med tidigare när vi hamnar i ett nytt sammanhang. Det kan leda till att det blir en ännu jobbigare omställning. Om det är möjligt att upprätthålla relationen med vännerna i hemlandet så kanske det kan vara en trygghet samtidigt som du försöker bygga upp nya vänskapsrelationer här.
Jag funderar också på om du kanske känner någon annan i samma situation som du? Eller går det att få kontakt med någon som är eller har varit i samma situation?
Många kan uppleva det hjälpsamt att prata med någon som varit med om liknande. Både för att få stöd av någon som kan förstå hur det känns, och också kanske kan ge värdefulla tips och råd utifrån sina erfarenheter.
Klokt av dig att du söker stöd i en svår situation, fortsätt med det och ta hand om dig!
Hej!
Jag är en tjej som har en del vänner i skolan men ingen att umgås med på fritiden. Så nu på helgerna ligger jag bara i min säng och känner mig ensam och har ingenting att göra. Blir så ledsen. Mår redan dåligt och äter antidepressiva
Hej, tack för att du skriver.
Väldigt många av oss lider av att vi känner oss mer ensamma än vad vi skulle önska. Trots det är ofrivillig ensamhet inte alltid något vi pratar om, tyvärr.
Vad klokt och modigt att du skriver och söker stöd när ensamheten känns jobbig!
Det som är värdefullt tänker jag är att du redan lite har satt fingret på vad som gör dig ledsen och vad du skulle vilja vore annorlunda. Genom att ringa in det som blir jobbigt så har du tagit första steget mot att kunna må bättre. För ifall vi ska kunna må bättre så måste vi först förstå vad som leder till att vi mår dåligt, så att vi vet vad vi ska försöka ändra på.
Om det är så att du skulle vilja ha fler vänner så finns det faktiskt sätt att ta steg mot det. Ett sätt att börja kan vara att fundera på vad det finns för möjliga vägar. Finns det sammanhang där du skulle kunna försöka lära känna nya personer (exempelvis via något fritidsintresse, eller kanske i något sammanhang online)? Finns det personer du känner redan som du skulle kunna försöka utöka umgänget med (exempelvis vännerna i skolan, eller kanske personer som en umgåtts med tidigare i livet)?
Att ta sig an att försöka skaffa ett umgänge på fritiden kan kännas som ett stort projekt, särskilt när en redan mår dåligt. När något känns som en stor förändring så finns det en risk att det känns för svårt och att vi då ger upp redan från början. Därför brukar det kunna vara hjälpsamt att försöka bryta ned den förändring en vill göra i små små steg. Fundera kring ifall det finns något första litet steg som du skulle orka och våga ta mot att utöka ditt umgänge? Genom att ta ett litet steg i taget så kan det gå att göra förändringar som först känns omöjliga.
Som sagt, att göra förändringar kring sin situation när en mår dåligt kan vara svårt, så tveka inte att ta hjälp om det känns för svårt att ta tag i det på egen hand. Finns det kanske någon vuxen i din närhet som du känner dig bekväm att prata med som skulle kunna vara ett stöd i detta? Annars så kanske det kan vara ett alternativ att prata med exempelvis skolkurator eller ungdomsmottagningen. Du skrev att du äter antidepressiva så då antar jag att du har en läkarkontakt.
Då kan det också vara en väg att lyfta med den läkaren att du önskar en samtalskontakt för stöd i detta, så kan läkaren hjälpa dig med vart du kan vända dig.
รักษาสุขภาพด้วย!
Hej, jag har diagnosen borderline, ptsd och adhd. Jag träffar en psykolog jag känner mig trygg hos. Är livrädd för detta för jag tänker på henne mycket. Är rädd för att jag är kär i henne. Det är jättekonstigt då jag är 30 år och hon 65. Förvirrad, hur ska jag göra?
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
Vad fint att höra att du träffar en psykolog som du känner dig trygg hos, men jag förstår att de känslor som du nu känner gör dig förvirrad och osäker på hur du ska gå vidare. Först vill jag bara säga att det du upplever inte är ovanligt eller konstigt, utan faktiskt ganska vanligt.
Jag tänker att det kan vara viktigt för dig att börja med att titta lite närmare på vad det egentligen är du känner. Det förekommer att patienter utvecklar kärlekskänslor för sin psykolog så det är möjligt att det är det som har hänt. Men det kan också vara så att den förtroliga relationen som det innebär att gå i samtal hos en psykolog väcker starka känslor av olika slag som kan förväxlas med att känna sig kär. Därför kan det finnas ett värde i att titta lite närmare på dessa känslor för att utforska vad du verkligen känner.
Om du känner dig bekväm med det så skulle jag råda dig att ta upp hur du känner med din psykolog. Den personen har troligen varit med om liknande tidigare och kan hjälpa dig att fundera kring hur du vill gå vidare med er kontakt. Om du känner att hela situationen känns för svår så ska du veta att man alltid har rätt att byta psykolog.
Fundera på vad som blir bäst för dig i den här situationen och utgå från det när du bestämmer hur du vill gå vidare. Ta hand om dig!
สวัสดี! ฉันต้องการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นประจําดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกโดดเดี่ยว แต่การมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับฉันรู้สึกเหมือนเป็นงานบางประเภทที่ฉันทําเพื่อรักษาสภาพจิตใจให้แข็งแรง ฉันได้รับอารมณ์เชิงบวกบางอย่าง แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะชดเชยพลังงานที่ใช้ มีวิธีใดบ้างที่จะเริ่มเพลิดเพลินกับปฏิสัมพันธ์ทางสังคมแทนที่จะเป็นภาระของฉัน?
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นสิ่งสําคัญสําหรับคนส่วนใหญ่ เหนือสิ่งอื่นใดอาจเป็นการไม่ต้องอยู่คนเดียวได้รับการสนับสนุนในบางสิ่งการตีกลับสิ่งต่าง ๆ แบ่งปันสิ่งต่างๆกับผู้อื่นหรือสนับสนุนคนอื่น บ่อยครั้งที่เราได้รับสิ่งต่าง ๆ จากความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน บางครั้งอาจเป็นการดีที่จะคิดว่าความสัมพันธ์ของคุณมีลักษณะอย่างไรและคุณต้องการอย่างไร ในความสัมพันธ์มักจะเกี่ยวกับการมีความสมดุลระหว่างทั้งการให้และการรับ แต่แน่นอนว่าอาจแตกต่างกันไปเมื่อเวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ยังสามารถตื้นขึ้นหรือใกล้ชิดซึ่งอาจแตกต่างกันไปในสิ่งที่ต้องการหรือต้องการ บางครั้งมีความจําเป็นต้องพบกันทางร่างกายและบางครั้งก็อาจเพียงพอที่จะมีการติดต่อทางโทรศัพท์หรือข้อความ
อาจเป็นการดีที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ให้อารมณ์เชิงบวกในการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและค่าใช้จ่ายนั้นคืออะไร บางคนอาจถามตัวเองว่า: ฉันกําลังทําสิ่งที่ฉันไม่มีพลังงานหรือสิ่งที่ฉันไม่ต้องการจริงๆ? มันดูแตกต่างกับคนที่แตกต่างกันหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นทําไม?
หากการอยู่คนเดียวเป็นเรื่องยากก็อาจเป็นสิ่งที่ต้องถามตัวเองด้วย จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อฉันอยู่คนเดียว? ฉันมีความคิดว่าการอยู่คนเดียวจะมีความหมายบางอย่างหรือไม่? ทุกคนยังแตกต่างกันในจํานวนที่พวกเขาต้องการเข้าสังคมกับผู้อื่นหรือต้องถูกทิ้งให้อยู่ตามลําพัง บางคนแทบจะไม่ต้องการเวลาอยู่คนเดียวเลยในขณะที่คนอื่นต้องการเวลาสําหรับตัวเอง
ดังนั้นการพยายามหาสิ่งที่คุณต้องการออกจากความสัมพันธ์และการประชุมสิ่งที่คุณไม่ต้องการและความต้องการที่คุณมีสําหรับการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมนั้นยอดเยี่ยมมาก มีคนที่คุณต้องการพบและคนอื่น ๆ ที่คุณไม่ต้องการใช้เวลาด้วยหรือไม่? หากคุณคิดขึ้นมาว่าความปรารถนาของคุณเป็นอย่างไรที่คุณต้องการคุณสามารถคิดได้ว่ามีบางอย่างที่คุณสามารถเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของคุณเพื่อเข้าใกล้มันได้หรือไม่
หากเป็นเรื่องยากที่จะทําด้วยตัวเองคุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาที่คุณรู้จักหรือมีการแชทสนับสนุนที่คุณสามารถพูดคุยกับใครบางคนโดยไม่ระบุชื่อหรือติดต่อได้เช่นศูนย์แนะแนวเยาวชนหรือที่ปรึกษาของโรงเรียน ขอให้โชคดีในการค้นหาว่าคุณต้องการอะไรในความสัมพันธ์และการเผชิญหน้าทางสังคมของคุณ
สวัสดี
ฉันเป็นเด็กหญิงอายุ 20 ปีและฉันตกเป็นเหยื่อของการข่มขืนโดยชายสองคนที่แตกต่างกัน ฉันได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น PTSD และความวิตกกังวลแบบผสม ในเดือนเมษายนฉันเริ่มการรักษาบาดแผลและในช่วงฤดูร้อนฉันต้องย้ายออกจากบ้านเนื่องจากบริการสังคม แต่ฉันไม่สามารถหาอพาร์ตเมนต์ได้ ในที่สุดฉันก็มีความคิดฆ่าตัวตายและบอกนักจิตวิทยาของฉันจากนั้นเธอก็คิดว่าฉันควรไปจิตเวชฉุกเฉิน แต่ฉันปฏิเสธ ฉันมีความคิดฆ่าตัวตายอย่างจริงจังขณะที่ฉันเดินออกจากการโทรและกลับบ้าน นักจิตวิทยาของฉันบอกตํารวจเรื่องนี้และพวกเขามาเมื่อฉันกลับถึงบ้าน หลังจากนั้นฉันผิดหวังในนักจิตวิทยาของฉันและสิ้นสุดการติดต่อกับเธอ ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือและฉันต้องการคนที่สามารถเข้าใจฉันและฟัง ฉันต้องการความช่วยเหลือโปรด!
สวัสดีและขอบคุณสําหรับการเขียน
ดูเหมือนว่าคุณเคยผ่านอะไรมามากมาย มันดีมากที่คุณขอความช่วยเหลือ หากต้องการค้นหาผู้ติดต่อสายใหม่ฉันขอแนะนําให้คุณติดต่อศูนย์สุขภาพของคุณ (คุณมีอิสระที่จะลงทะเบียนที่ศูนย์สุขภาพที่คุณต้องการ) มีคลินิกเยาวชนบางแห่งที่ให้ความสําคัญกับผู้ที่เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศเป็นพิเศษ รวมถึงในโกเธนเบิร์กและฮัดดิงเงอ นอกจากนี้ยังมีสมาคมที่เน้นการล่วงละเมิดทางเพศเช่น storasyster.org หรือ foreningentillsammans.se ที่ให้การสนับสนุนประเภทต่างๆและทางออนไลน์ เพิ่มเติมสามารถพบได้ใน stodefterovergrepp.se Mind.se มุ่งเน้นไปที่ความคิดฆ่าตัวตายและสามารถติดต่อได้ทั้งทางแชทและโทรศัพท์
นอกจากนี้ยังมีการแชทและสายโทรศัพท์หลายสาย (ซึ่งไม่ได้เน้นไปที่การล่วงละเมิดทางเพศเพียงอย่างเดียว) เพื่อติดต่อในกรณีที่สามารถพูดคุยกับใครบางคนโดยไม่ระบุชื่อได้ คุณสามารถค้นหาตัวเลือกผ่านลิงค์ที่นี่: umo.se
หากคุณรู้สึกไม่สบายคุณมักจะต้องการการสนับสนุนรอบตัวคุณแม้ในชีวิตประจําวัน มีเพื่อน, คนในครอบครัว / ครอบครัวขยาย, พ่อแม่ของเพื่อน, เพื่อนบ้าน, ครู, ใครบางคนผ่านบริการสังคมหรือสิ่งที่คล้ายกันที่คุณสามารถพูดคุยด้วย? สิ่งสําคัญคือต้องพยายามดูแลตัวเองในแบบที่เป็นไปได้ ลองคิดดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของคุณที่คุณสามารถทําได้ซึ่งอาจทําให้คุณรู้สึกดีขึ้นสงบสติอารมณ์หรือเพิ่มความรู้สึกปลอดภัย หรืออาจมีกิจกรรมที่คุณรู้ว่าคุณรู้สึกดีขึ้น?
ฉันเข้าใจว่ามันกลายเป็นสถานการณ์ที่ยากลําบากที่ตํารวจมาเมื่อคุณไม่ต้องการไปที่แผนกจิตเวชฉุกเฉิน ฟังดูราวกับว่านักจิตวิทยาของคุณเป็นห่วงคุณมากและให้ความสําคัญกับความคิดฆ่าตัวตายของคุณอย่างจริงจัง หากเป็นนักจิตวิทยาที่คุณชอบมาก่อนอาจเป็นการดีที่จะได้พบกับเธอและพูดคุยเกี่ยวกับสาเหตุที่คุณต้องการลาออกและมันกลายเป็นอย่างไรสําหรับคุณเมื่อเธอโทรหาตํารวจ บางครั้งมันเป็นไปได้ที่จะแยกแยะออกเมื่อบางสิ่งบางอย่างไม่ได้เปิดออกได้ดีในการบําบัดที่ช่วยให้มันดําเนินการต่อด้วยความเข้าใจที่ดีขึ้นของกันและกัน
ไม่ว่าคุณจะเลือกทําอย่างไรฉันหวังว่าคุณจะขอความช่วยเหลือเพราะมีความช่วยเหลือและเป็นไปได้ที่จะรู้สึกดีขึ้น
ภาคผนวกจาก Tjejjouren Väst: คุณสามารถเข้ามาพูดคุยและพูดคุยของเราได้ตลอดเวลามันเปิดสี่เย็นต่อสัปดาห์ กับเราคุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่ง
สวัสดี! ฉันอายุ 15 ปีและทุกวันฉันมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับน้ําหนักของฉัน ทําไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้และฉันจะหยุดได้อย่างไร
สวัสดีและขอบคุณสําหรับการเขียน
ความวิตกกังวลเกี่ยวกับน้ําหนักเป็นเรื่องธรรมดามาก นอกจากนี้ยังอาจเกี่ยวกับรูปร่างหรือส่วนต่างๆของร่างกายที่รู้สึกไม่พอใจ ประมาณ 2/3 ของเด็กผู้หญิงทั้งหมดระบุว่าพวกเขาไม่พอใจกับรูปร่างหน้าตาและความวิตกกังวลเกี่ยวกับน้ําหนักจบลงที่ด้านบนสุดของรายการ การที่ร่างกายและรูปร่างหน้าตาได้รับความสนใจอย่างมากนั้นไม่แปลกนักเมื่อพิจารณาว่าเราอาศัยอยู่ในสังคมที่ให้ความสําคัญกับร่างกายอย่างมาก ทุกที่และตลอดเวลาเราได้รับภาพว่าควรมีลักษณะอย่างไรหรือไม่ควรมีลักษณะอย่างไร มีตลาดขนาดใหญ่เกี่ยวกับวิธีที่เราสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตนในรูปแบบต่างๆเพื่อให้บรรลุอุดมคติของร่างกายที่เป็นไปไม่ได้ บางครั้งยังมีการให้ความสําคัญกับร่างกายและรูปลักษณ์ของเพื่อนหรือในครอบครัวเป็นอย่างมาก อาจเป็นเรื่องปกติที่จะได้ยินความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณหรือเกี่ยวกับผู้อื่น ดังกล่าวมีผลต่อการมองร่างกายของตัวเอง
เพื่อลดการโฟกัสเชิงลบหรือความวิตกกังวลเกี่ยวกับร่างกายและรูปลักษณ์อาจเป็นประโยชน์ที่จะพยายามมุ่งเน้นไปที่การทํางานของร่างกายมากขึ้น มันทําอะไรได้บ้าง? ฉันต้องการทําอะไรกับร่างกายของฉัน? มีกิจกรรมเมื่อคุณรู้สึก "อยู่บ้าน" มากขึ้นในร่างกายของคุณและไม่คิดถึงน้ําหนักหรือไม่? มันสามารถเป็นอะไรก็ได้ตั้งแต่กีฬาใด ๆ ไปจนถึงการเต้นรําการอ่านหรือลูบคลําแมว ทํามันได้มากขึ้น!
มีบางคนที่คุณอยู่ด้วยเมื่อไม่มีสมาธิกับร่างกายหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นพยายามใช้เวลากับพวกเขามากขึ้น ตรวจสอบฟีดโซเชียลมีเดียของคุณด้วย จากการวิจัยพบว่ามีความวิตกกังวลน้อยลงเกี่ยวกับร่างกายและรูปลักษณ์หากการไหลของคน ๆ หนึ่งมีการเปลี่ยนแปลงในประเภทของร่างกาย มันสามารถผสมกันได้โดยตัวอย่างเช่นการติดตามนักเคลื่อนไหวทางร่างกายหรือคนพิการที่แตกต่างกัน มันเพิ่มการยอมรับทั้งร่างกายของตัวเองและของผู้อื่น นอกจากนี้ยังเป็นประโยชน์ที่จะให้ความสนใจกับสิ่งที่คุณชอบเกี่ยวกับร่างกายของคุณบางส่วนที่คุณชอบรูปลักษณ์หรือสิ่งที่ดี
คนส่วนใหญ่สามารถชี้ให้เห็นสิ่งที่พวกเขาไม่พอใจในรูปลักษณ์ของพวกเขาหรือต้องการที่จะมีแตกต่างกัน อย่างไรก็ตามมันแตกต่างกันในวิธีที่เราเกี่ยวข้องกับมัน หากรูปร่างหรือน้ําหนักได้รับโฟกัสมากเกินไปมีความเสี่ยงที่จะเกิดความผิดปกติของการรับประทานอาหารบางชนิด สัญญาณเตือนสามารถ จํากัด การกินอาเจียนการดื่มสุราหรือการออกกําลังกายอย่างบังคับ หากความไม่พอใจกับรูปร่างหน้าตานําไปสู่การคิดว่ามีบางอย่างน่าเกลียดมากจนส่งผลกระทบต่อคุณในชีวิตประจําวันอาจเป็นเรื่องเกี่ยวกับ dysmorphophobia (BDD) สัญญาณเตือนทั่วไปของมันคือการเกาะติดกับกระจกยาวเกินไปหลีกเลี่ยงกระจกหรือหลีกเลี่ยงการปรากฏต่อผู้อื่น หากโฟกัสใหญ่เกินไปเริ่มใช้เวลามากเกินไปและป้องกันไม่ให้คุณทําสิ่งที่คุณต้องการในชีวิตสิ่งสําคัญคือต้องขอความช่วยเหลือจากการพูดคุยกับผู้ใหญ่ติดต่อศูนย์แนะแนวเยาวชนหรือศูนย์สุขภาพ มีความช่วยเหลือและการรักษาสําหรับเงื่อนไขเหล่านี้
รักษาสุขภาพด้วย! มันเป็นไปได้ที่จะสะดวกสบายมากขึ้นกับตัวเองและร่างกายของคุณ!
สวัสดีฉันอายุ 12 ปี ฉันกลัวผู้ชายเมื่อสองปีก่อนหลังจากที่พ่อของฉันทําสิ่งหนึ่ง ครั้งแรกที่เขาบอกฉันว่าการมีเพศสัมพันธ์คืออะไรจากนั้นเขาก็แสดงให้ฉันเห็นเพศของเขาบังคับให้ฉันสัมผัสเขา ผมบอกว่าผมไม่อยากทํา หลังจากเหตุการณ์นี้ฉันกลัวผู้ชายเมื่อฉันออกไปข้างนอกและเห็นผู้ชายฉันต้องการกรีดร้องเพียงแค่มองเพียงครั้งเดียวทําให้ฉันตื่นตระหนก ฉันไม่รู้ว่าจะต่อสู้กับความกลัวนี้ได้อย่างไรมันยากสําหรับฉันที่จะบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะหยุดกลัวผู้ชายได้อย่างไร?
สวัสดี!
ขอบคุณสําหรับการเขียน ฉันขอโทษที่คุณต้องเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่คุณบอกฉันและมันทําให้คุณรู้สึกแย่และกลัว ฉันต้องการให้คุณรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวและมีความช่วยเหลือ
สิ่งที่คุณเขียนว่าพ่อของคุณทําไม่โอเค สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่พ่อแม่หรือสมาชิกในครอบครัวคนอื่น ๆ ต้องทํากับเด็ก เมื่อมีคนในครอบครัวทําอะไรบางอย่างทางเพศกับคุณหรือต่อต้านคุณเรียกว่าการล่วงละเมิดทางเพศและเป็นอาชญากรรม มันไม่เคยเป็นความผิดของคุณที่มันเกิดขึ้น! เมื่อมีคนผ่านสิ่งที่ยากหรือน่ากลัวเป็นเรื่องปกติที่จะสร้างความวิตกกังวลหรือความกลัวต่อสถานการณ์หรือผู้คนที่คล้ายกับสิ่งที่เคยผ่านมาก่อนหน้านี้
เป็นเรื่องปกติที่มันจะยากที่จะบอกและมักจะรู้สึกเหมือนคุณเหงามาก เมื่อคุณเคยผ่าน (หรือมีส่วนร่วมใน) การล่วงละเมิดทางเพศสิ่งสําคัญคือต้องบอกผู้ใหญ่ที่คุณไว้วางใจ อาจเป็นสําหรับผู้ปกครองคนอื่นครูที่ปรึกษาโรงเรียนหรือผู้ปกครองของเพื่อน
คนไหนอยู่รอบตัวคุณและใครจะบอกง่ายที่สุด? นอกจากนี้ยังสามารถติดต่อศูนย์แนะแนวเยาวชน (ungdomsmottagningen) ซึ่งเป็นบริการสังคมในเขตเทศบาลที่คุณอาศัยอยู่หรือฟินแลนด์ช่วยเหลือผู้ประสบภัย หากยังคงเกิดขึ้นจะเป็นการดีถ้าคุณสามารถขอความช่วยเหลือเพื่อหยุดมันโดยเร็วที่สุด เป็นเรื่องปกติที่ไม่ต้องการนินทาหรือกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นหากคุณบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ บ่อยครั้งที่คนที่เปิดเผยใครบางคนพยายามเก็บเป็นความลับและสามารถพูดได้ว่าเป็นความผิดของคุณหรือสิ่งที่เป็นบวกจะเกิดขึ้นหากคุณบอก การบอกคือให้คุณขอความช่วยเหลือและสิ่งที่คุณไม่ต้องรู้สึกผิด คุณมีสิทธิ์ที่จะได้รับความช่วยเหลือและครอบครัวของคุณก็มีสิทธิ์ที่จะได้รับความช่วยเหลือ นอกจากนี้ยังไม่สําคัญว่ามันจะเป็นเวลานานตั้งแต่มันเกิดขึ้นถ้ามันเป็นเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือถ้ามันยังคงเกิดขึ้น
ความสามารถในการพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่คุณผ่านมาและประสบการณ์ของคุณเป็นสิ่งสําคัญที่จะสามารถรู้สึกดีขึ้นและในกรณีของคุณสามารถขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับความกลัวของผู้ชายได้ ฉันหวังว่าคุณจะกล้าบอกผู้ใหญ่คนใดและสามารถเริ่มขอความช่วยเหลือได้
นอกจากนี้ยังมีลิงก์ไปยังหน้าเว็บที่คุณสามารถรับข้อมูลเพิ่มเติมและติดต่อและช่วยเหลือทางโทรศัพท์แชทหรืออีเมล
Tjejjouren Väst ยังมีรายการสําหรับการสนับสนุนในภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาสวีเดนที่นี่
ฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาฉันได้รับความทุกข์ทรมานจากความตึงเครียดความวิตกกังวลและปัญหาการนอนหลับ นี่เป็นปีการศึกษาที่ยากและหนักที่สุด คุณมีเคล็ดลับใด ๆ เกี่ยวกับวิธีที่ฉันสามารถจัดการกับความเครียด?
สวัสดี!
ความเครียดสามารถส่งผลกระทบต่อเราได้หลายวิธี และยังมีความเครียดทั้งด้านบวกและด้านลบ ความเครียดในเชิงบวกคือเมื่อคุณเครียดร่างกายและประสาทสัมผัสของคุณอย่างมีสติเพื่อรับมือกับงานหรือตรงตามกําหนดเวลา จากนั้นคุณจะเครียดเป็นระยะเวลาสั้น ๆ และหลังจากนั้นคุณจะได้รับเวลาในการฟื้นตัว ความเครียดเชิงลบคือเมื่อคุณวิตกกังวลและรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับความเครียดบ่อยครั้งที่มันเกิดขึ้นหากคุณเครียดเป็นเวลานาน
โดยปกติจะไม่เป็นปัญหาที่จะเครียดสักพักตราบใดที่ร่างกายได้รับอนุญาตให้ฟื้นตัวโดยการพักผ่อนหรือทําอะไรสนุก ๆ แต่ถ้าร่างกายของคุณไม่มีเวลาพักผ่อนหลังจากที่คุณเครียดหรือถ้าคุณเครียดแม้ว่าคุณจะไม่รีบร้อนความเครียดอาจกลายเป็นปัญหาได้
คุณอธิบายว่าในช่วงสามเดือนที่ผ่านมาคุณต้องทนทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลและปัญหาการนอนหลับ คุณเห็นไหมว่าอะไรทําให้เกิดอาการเหล่านี้? มันเป็นความเครียดและการศึกษาอย่างหนักที่ทําให้เกิดความวิตกกังวลและปัญหาการนอนหลับหรืออาจมีเหตุผลนอกการศึกษาหรือไม่?
วางแผนความเครียดและวางแผนการฟื้นตัว
1. ข้อเสนอแนะหนึ่งคือการเขียนรายการสิ่งที่ทําให้คุณเครียด มันสามารถเป็นได้หลายสิ่งหลายอย่าง ตัวอย่างเช่นสถานการณ์พิเศษบางหลักสูตรที่มหาวิทยาลัยความต้องการตนเองสูงหรือบัญชีโซเชียลมีเดียบางอย่าง
2. จากนั้นเขียนรายการสิ่งที่ทําให้คุณรู้สึกดี อาจเป็นสิ่งที่คุณสนุกกับการทําสถานที่ที่คุณชอบและคนที่คุณรู้สึกปลอดภัยด้วย มนุษย์เราแตกต่างกันมากและมีหลายสิ่งที่สามารถนํามาซึ่งการฟื้นตัว บางคนฟื้นตัวจากการพบปะเพื่อนในขณะที่บางคนฟื้นตัวมากขึ้นหากพวกเขาได้รับเวลาสําหรับตัวเอง
3. เริ่มจากสองรายการของคุณและดูว่ามีสิ่งที่เครียดหรือไม่ซึ่งคุณสามารถทําได้น้อยลงและเหนือสิ่งอื่นใดดูว่ามีบางอย่างที่คุณรู้สึกดีเกี่ยวกับที่คุณสามารถเลือกที่จะทําได้มากขึ้นหรือไม่ บางครั้งอาจเป็นเรื่องยากที่จะลดสิ่งที่ทําให้เกิดความเครียดซึ่งในกรณีนี้พยายามเริ่มมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่คุณรู้สึกดี วางแผนสิ่งเล็ก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทุกวันที่คุณรู้สึกดี
สิ่งอื่น ๆ ที่ดีสําหรับมนุษย์เราที่จะทํา:
สิ่งที่ฉันเขียนที่นี่เป็นสิ่งที่หลายคนรู้ แต่บางครั้งก็ยากที่จะบรรลุในชีวิตประจําวัน หากมีหลายสิ่งในกิจวัตรประจําวันที่คุณต้องการเปลี่ยนแปลงให้เลือกสิ่งหนึ่งจากรายการและมุ่งเน้นไปที่มัน ทีละอย่าง
หากปัญหาการนอนหลับความวิตกกังวลและความเครียดยังคงดําเนินต่อไปอาจเป็นการดีที่จะจองการนัดหมายกับนักจิตวิทยาเพื่อขอความช่วยเหลือในการจัดการกับสิ่งที่ยาก หากความเครียดเกี่ยวข้องกับการศึกษาสุขภาพของนักเรียนมักจะช่วยได้ โดยปกติจะมีบริการด้านสุขภาพของนักเรียนในสถานที่ที่มีวิทยาลัย / มหาวิทยาลัย
คุณค่าของการรักตนเองในการแต่งงานคืออะไร?
สวัสดี!
ขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ ฉันไม่แน่ใจว่าคุณหมายถึงอะไรโดยการรักตนเอง แต่ฉันตีความคําถามของคุณเพื่อหมายความว่าคุณกําลังคิดว่าเหตุใดจึงสําคัญที่จะต้องให้ความสําคัญกับตัวเองในความสัมพันธ์ ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสําคัญที่จะจดจําตัวเองและให้ความสําคัญกับตัวเองเพื่อให้รู้สึกดีในความสัมพันธ์ ในความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องธรรมดาและเป็นศูนย์กลางที่จะมุ่งเน้นไปที่ความต้องการของบุคคลอื่นและสิ่งที่คุณมีร่วมกัน การมุ่งเน้นซึ่งกันและกันและการดูแลซึ่งกันและกันเป็นข้อกําหนดเบื้องต้นสําหรับการมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน อย่างไรก็ตามบางครั้งมันอาจกลายเป็นกรณีในความสัมพันธ์ที่เรามุ่งเน้นไปที่ชิ้นส่วนเหล่านั้นจนเราลืมเกี่ยวกับตัวเราเองและสิ่งที่เราต้องการ
ฉันเดาว่ามีเหตุผลที่คุณถามคําถามนี้ หากเป็นกรณีที่คุณอยู่ในความสัมพันธ์ที่คุณสงสัยด้วยเหตุผลบางอย่างคุณควรทําในสิ่งที่คุณกําลังทําอยู่ ไตร่ตรองและถามคําถาม โดยการถามคําถามกับตัวเองคุณสามารถมีโอกาสหยุดและไตร่ตรอง บางทีมันอาจจะคุ้มค่าที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ทําให้คุณคิดเกี่ยวกับความรักตนเองในตอนนี้? คําตอบสําหรับคําถามนั้นอาจนําไปสู่ musings ที่สําคัญกว่า
ฉันคิดว่ามันมีค่าเช่นกันที่จะแบ่งปันความคิดของคุณกับผู้อื่นเช่นเดียวกับที่คุณทําโดยการส่งคําถามของคุณ โดยการถามคําถามกับผู้อื่นเราสามารถมีโอกาสมีส่วนร่วมในมุมมองของผู้อื่นซึ่งสามารถทําให้เรามีวิธีใหม่ ๆ ในการมองสิ่งต่าง ๆ บางทีอาจมีคนรอบตัวคุณที่มันจะมีค่าสําหรับคุณที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความคิดเหล่านี้?
เรารู้สึกอย่างไร ให้ความสําคัญกับตัวเอง และร่วมกับผู้อื่นเป็นคําถามสําคัญที่ต้องพิจารณา หวังว่าคุณจะเข้าใจสิ่งที่สําคัญสําหรับคุณ!
เพื่อนของฉันได้อยู่ด้วยกันกับคนที่ฉันชอบ ฉันควรทําอย่างไรดี?
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
ฉันเข้าใจดีว่าการเห็นเพื่อนของคุณร่วมกับคนที่คุณสนใจอาจเป็นเรื่องที่เจ็บปวด การเห็นคนที่คุณชอบกับคนอื่นนั้นเจ็บปวดในตัวเองและบ่อยครั้งที่มันซับซ้อนยิ่งขึ้นหากอีกฝ่ายเป็นเพื่อน ดังนั้นฉันจึงเข้าใจว่าคุณรู้สึกสับสนและมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการรู้วิธีคิดและทําตอนนี้ ดังนั้นฉันคิดว่ามันมีค่าที่จะหยุดเล็กน้อยและคิดเกี่ยวกับสิ่งที่คุณต้องทําเพื่อดูแลตัวเองในสถานการณ์ที่ยากลําบาก ฟังตัวเองและสิ่งที่คุณต้องการ สําหรับบางคนอาจเป็นการดีที่จะรักษาระยะห่างจากคนเหล่านั้นอย่างน้อยในตอนแรกในกรณีที่มันยากเกินไปที่จะเห็นพวกเขาด้วยกัน หากคุณรู้สึกสบายใจกับมันอาจเป็นประโยชน์ที่จะบอกเพื่อนของคุณว่าคุณรู้สึกอย่างไรเพื่อให้พวกเขาเข้าใจว่าทําไมคุณถึงทําในแบบที่คุณทํา
หากเป็นกรณีที่คุณมักจะพูดคุยกับเพื่อนคนนี้เมื่อคุณรู้สึกไม่ดีมันอาจคุ้มค่าที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ดีที่สุดในสถานการณ์นี้ รู้สึกดีไหมที่ได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนคนนั้นแม้ตอนนี้หรือจะรู้สึกดีกว่าที่จะพูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้? หากเพื่อนของคุณเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เจ็บอาจโชคร้ายที่คุณรู้สึกเหงามาก นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่าการหาคนอื่นมาคุยด้วยอาจเป็นเรื่องสําคัญ บ่อยครั้งที่เราต้องพูดถึงสิ่งที่รู้สึกยาก เมื่อเราแบ่งปันความรู้สึกของเรากับผู้อื่นความรู้สึกมักจะกลายเป็นสิ่งที่ง่ายต่อการจัดการ หากไม่มีใครใกล้ชิดกับคุณที่คุณต้องการคุยด้วยคุณสามารถหันไปหาศูนย์แนะแนวเยาวชน
รักษาสุขภาพด้วย!
ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหัวข้อการสําเร็จความใคร่ด้วยตนเองและฉันไม่ชอบที่จะเข้าสู่ปัญหาทางเพศ แต่เมื่อฉันพบหน้าบน Instagram และหัวข้อเกี่ยวกับเรื่องเพศและสัญชาตญาณทางเพศ ฉันเริ่มติดตามเพจและเรียนรู้สิ่งดีๆ ที่เกี่ยวข้องกับสัญชาตญาณธรรมชาติที่พบในมนุษย์ ฉันช่วยตัวเองและสนุกกับมันมาก นิสัยนี้ถูกต้องหรือมีบางอย่างผิดปกติกับฉัน? ฉันหวังว่าจะได้รับคําแนะนําและคําแนะนํา
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ!
การสําเร็จความใคร่ด้วยตนเองเกี่ยวข้องกับการสัมผัสร่างกายของตัวเอง โดยปกติจะอยู่รอบ ๆ ในหรือในเพศของตน แต่ก็อาจเป็นพื้นที่อื่น ๆ ที่มีความอ่อนไหวเช่นช่องเปิดหรือหน้าอก สําหรับหลาย ๆ คนการสําเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นส่วนสําคัญของชีวิตโดยไม่คํานึงถึงอายุเพศที่มาจากไม่ว่าจะเป็นคนเดียวหรือมีคู่ครอง การสําเร็จความใคร่ด้วยตนเองเป็นเรื่องปกติและเป็นวิธีที่จะเพลิดเพลินด้วยตัวเองหรือร่วมกัน มันอาจเกี่ยวข้องกับความเร้าอารมณ์ทางเพศ แต่ไม่จําเป็นต้องเป็น สําหรับบางคนมันเป็นเรื่องดี แต่ไม่ถูกมองว่าเป็นการกระทําทางเพศ ตัวอย่างเช่นอาจเป็นการผ่อนคลาย คนอื่นไม่ชอบเลย บางคนทําทุกวันและคนอื่น ๆ น้อยกว่าหรือไม่เคยทําเลย เป็นเรื่องปกติที่มันจะแตกต่างกันไปในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ทุกอย่างถูกต้องเท่าเทียมกัน
การช่วยตัวเองไม่เป็นอันตรายตราบใดที่ตัวเองรู้สึกดีกับมันและอาจเป็นวิธีที่ดีในการทําความรู้จักกับร่างกายของคุณและรู้ว่าอะไรรู้สึกดีและอะไรไม่ดี ทุกคนจะได้สํารวจว่าสัมผัสที่ไหนและอย่างไรตําแหน่งของร่างกายที่สะดวกสบาย บางคนใช้มือเท่านั้นบางคนใช้วัตถุเช่นเซ็กส์ทอย หลายคนชอบใช้สารหล่อลื่นบางชนิดซึ่งอาจเป็นน้ําลายหรือน้ํามัน การคิดว่าใครชอบสัมผัสหรือเจาะทวารหนักไม่ใช่การนําแบคทีเรียจากทวารหนักไปยังช่องคลอด แต่ต้องแน่ใจว่ามีมือหรือวัตถุที่สะอาด คุณสามารถอ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสําเร็จความใคร่ด้วยตนเองได้ที่เว็บไซต์ของ UMO
RFSU ยังมีโบรชัวร์และ "นักศึกษาฝึกงาน" ในหัวข้อต่างๆเกี่ยวกับสุขภาพทางเพศรวมถึงการสําเร็จความใคร่ด้วยตนเอง สิ่งเหล่านี้สามารถสั่งซื้อหรือดาวน์โหลดได้จากเว็บไซต์ของพวกเขา
สวัสดี
ฉันมีคําถามเกี่ยวกับผู้ชายที่อารมณ์ร้อนมากข่มขู่และแบล็กเมล์ฉัน เมื่อฉันไม่ทําในสิ่งที่เขาต้องการหรือพอใจความคิดชั่วร้ายทั้งหมดของเขามาและเริ่มทําร้ายฉัน ฉันได้อธิบายให้คนนี้ฟังว่าฉันรู้สึกว่ามันดีกว่าที่คุณไปในทางของคุณในชีวิตของคุณและฉันไปทางของฉัน แต่แล้วเขาก็บอกว่าอย่าพูดแบบนี้ฉันสามารถประพฤติตัวได้ตามปกติถ้าคุณทํากับฉัน เขายังรู้ด้วยว่าจริงๆ แล้วฉันมีความสัมพันธ์กับคู่ของฉัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันรักมากที่สุดในโลก แต่ผู้ชายคนนี้ที่ถืออยู่ไม่สามารถยอมรับไม่ฉันเริ่มบล็อกเขาและเขาจะรับโทรศัพท์เครื่องใหม่และพยายามติดต่อฉันและข่มขู่ฉันด้วยการแบล็กเมล์จนกว่าฉันจะตอบเขาอีกครั้งและใช่แล้วฉันจะทําตัวปกติ ฉันไม่รู้ว่าฉันสามารถทําอะไรได้บ้างเมื่อฉันทําเครื่องหมายและพูดว่าฉันต้องการให้เป็นอย่างไร แต่ผมรู้สึกว่าคนนี้กําลังพยายามกินผมจากภายในสู่ภายนอก
สวัสดีและขอบคุณสําหรับคําถามของคุณ! ดูเหมือนว่าคุณอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์น่ากลัวและยากลําบาก ดังนั้นฉันจึงเข้าใจจริงๆว่ามันยากสําหรับคุณที่จะรู้ว่าต้องทําอะไร ฉลาดของคุณที่จะเขียนและแสวงหาการสนับสนุน!
เมื่อฉันอ่านคําถามของคุณฉันคิดว่าฉันรู้จักวิธีที่ชายผู้มีปัญหาแสดงออก มันคล้ายกับข้อความอื่น ๆ อีกมากมายโดยคนที่ตกเป็นเหยื่อของคนที่น่ากลัวและควบคุม คุณเขียนว่าเขาบอกว่าคุณควร "ประพฤติตัวปกติ" และเขาจะทําเช่นนั้นเช่นกัน น่าเสียดายที่นี่เป็นวิธีที่ผู้คนใช้ความรุนแรงและข่มขู่แสดงออก - พวกเขาอธิบายพฤติกรรมของพวกเขากับบุคคลที่พวกเขาเปิดเผย เมื่อคุณถูกกดดันและเปิดเผยอาจเป็นไปได้ว่าคุณเริ่มเชื่อคําอธิบายเหล่านี้เพราะเป็นการยากที่จะคิดอย่างมีเหตุผลเมื่อคุณกลัวในเวลาเดียวกัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสําคัญที่จะเตือนตัวเองว่าไม่ว่าคุณจะทําอะไรมันไม่ได้ให้สิทธิ์เขาในการประพฤติตัวแบบนี้ เขารับผิดชอบต่อพฤติกรรมของเขาเอง
ในขณะที่คุณเขียนคุณได้ทําเครื่องหมายและชัดเจนเกี่ยวกับวิธีที่คุณต้องการให้เป็น ถึงกระนั้นบุคคลนี้ก็ข้ามขอบเขตของคุณและไปไกลถึงขั้นแบล็กเมล์คุณ ความจริงที่ว่ามันไปไกลแล้วทําให้ฉันเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากสําหรับคุณที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้ด้วยตัวคุณเอง คนที่กระทําในลักษณะนี้มักจะยากมากที่จะปฏิเสธและกําหนดขอบเขตต่อต้าน ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเขาแบล็กเมล์คุณด้วยวิธีใด แต่ฉันคิดว่ามันทําให้คุณรู้สึกกลัวและไม่กล้าที่จะตัดการติดต่อ ฉันจึงคิดว่าควรหันไปหาคนที่มีความรู้และประสบการณ์เกี่ยวกับสถานการณ์ประเภทนี้เพื่อรับการสนับสนุนและคําแนะนําที่เป็นรูปธรรมเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติ
ตัวอย่างเช่นที่สถานสงเคราะห์เด็กหญิงและสตรีมีพนักงานที่มีประสบการณ์ซึ่งมีประสบการณ์มากมายในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันและสามารถเป็นผู้สนับสนุนที่มีค่าได้ ตัวอย่างเช่น, มันเป็นไปได้ที่จะแชทโดยไม่ระบุชื่อกับใครบางคนที่นี่ที่ Tjejjouren väst. สถานสงเคราะห์สตรีหลายแห่ง เช่น All Women's Houses ยังมีการให้คําปรึกษาทางโทรศัพท์หากเหมาะสมกับคุณในการพูดคุยทางโทรศัพท์ เนื่องจากดูเหมือนว่าเขากําลังเปิดเผยให้คุณเห็นสิ่งที่เป็นอาชญากรฉันคิดว่าอาจมีจุดที่จะหันไปหาตํารวจเพื่อขอคําแนะนําและการสนับสนุน
ดูแลตัวเองและอย่าลืมรับการสนับสนุนจากผู้อื่นเพื่อที่คุณจะได้ไม่โดดเดี่ยวในเรื่องนี้!
เฮ้ฉันผ่านบางสิ่งในชีวิตที่การกลั่นแกล้งเป็นเวลา 12 ปีเป็นสิ่งที่อ่อนโยนที่สุดของสิ่งเหล่านั้น ฉันพยายามผลักดันเหตุการณ์เหล่านี้ แต่พวกเขามักจะเกิดขึ้นในใจของฉันแม้ว่าฉันจะพยายามกําจัดพวกเขาฉันกลัวและหวาดกลัวได้ง่ายหลีกเลี่ยงสถานที่และสิ่งที่ชวนให้นึกถึงเหตุการณ์ ฉันนอนหลับไม่ดีและเหนื่อยอย่างไม่น่าเชื่อฉันไม่กล้าคุยกับใครเพราะฉันไม่ไว้ใจคนอื่นและฉันรู้สึกละอายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นดังนั้นยังไม่ได้บอกสมาชิกในครอบครัว ฉันควรทําอย่างไรดี?
สวัสดี! มันฟังดูเหมือนคุณต้องพกและจัดการด้วยตัวเองมาก ดีแค่ไหนที่ตอนนี้คุณกําลังเขียนและแสวงหาการสนับสนุน!
เมื่อเราผ่านสิ่งที่น่ากลัวจริงๆคุณมักจะพูดถึงการถูกกระทบกระเทือน ตัวอย่างเช่นอาจเป็นการกลั่นแกล้งที่คุณอธิบาย ตัวอย่างอื่น ๆ ของการบาดเจ็บคือความรุนแรงและการล่วงละเมิดในรูปแบบต่างๆ หลังจากประสบกับความบอบช้ําคุณมักจะตอบสนองโดยเหนือสิ่งอื่นใดรู้สึกกลัวมักจะนําเหตุการณ์มาสู่จิตใจของคุณและต้องการหลีกเลี่ยงสิ่งที่คล้ายกับสิ่งที่คุณผ่านมา บางครั้งปฏิกิริยาเหล่านี้ผ่านไปเมื่อเวลาผ่านไปและบางครั้งก็ไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อปฏิกิริยาไม่หายไปมักจะกล่าวว่าคุณต้องทนทุกข์ทรมานจากสิ่งที่เรียกว่าความผิดปกติของความเครียดหลังบาดแผล (ย่อว่า PTSD)
PTSD หมายความว่าคุณยังคงได้รับการเตือนอย่างต่อเนื่องถึงสิ่งที่คุณผ่านมาในรูปแบบต่างๆและคุณรู้สึกตึงเครียดและมีปัญหาในการผ่อนคลายและรู้สึกดี ในคําอธิบายของคุณดูเหมือนว่าเป็นไปได้ว่าคุณกําลังทุกข์ทรมานจาก PTSD
ฉันคิดว่าคุณจะต้องพบกับผู้เชี่ยวชาญที่สามารถประเมินได้ว่าเป็น PTSD ที่คุณประสบหรือไม่และคุณสามารถคิดร่วมกันเกี่ยวกับความช่วยเหลือที่คุณต้องการ ดูเหมือนว่าคุณจะทรมานมากกับสิ่งที่คุณอธิบายและฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสําคัญที่คุณจะได้รับความช่วยเหลือ คุณควรรู้ว่ามีการรักษาทางจิตวิทยาที่ดีมากสําหรับ PTSD ในการรักษาคุณจะได้รับความช่วยเหลือในการประมวลผลสิ่งที่คุณผ่านมาซึ่งหมายความว่าคุณจะไม่ถูกทรมานจากความทรงจําของคุณอีกต่อไปและสามารถสร้างชีวิตที่ดีที่นี่และตอนนี้แม้จะผ่านสิ่งที่เลวร้ายมาแล้วก็ตาม
คุณเขียนว่าคุณไม่ไว้ใจผู้คนและคุณละอายใจกับสิ่งที่คุณผ่านมา น่าเสียดายที่มันเป็นเรื่องธรรมดามากเมื่อคุณผ่านสิ่งที่กระทบกระเทือนจิตใจที่คุณละอายใจ ส่วนหนึ่งของการรักษา PTSD จึงมุ่งเน้นไปที่การจัดการความรู้สึกเหล่านี้เพื่อทําความเข้าใจปฏิกิริยาของคน ๆ หนึ่งและเห็นว่าไม่มีความผิดในสิ่งที่เกิดขึ้น คุณเพียงแค่ทํางานเพื่อบรรลุเป้าหมายในการตําหนิในที่ที่เป็นของจริง ในผู้ที่เปิดเผยอย่างใดอย่างหนึ่ง
ฉันเข้าใจว่ามันอาจเป็นเรื่องยากที่จะพูดถึงสิ่งที่คุณผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณสวมใส่สิ่งนี้ด้วยตัวเองมานานแล้ว แต่คุณควรรู้ว่านักจิตวิทยาและคนอื่น ๆ ที่ทํางานในสิ่งเหล่านี้คุ้นเคยกับการพูดคุยเกี่ยวกับการบาดเจ็บทุกประเภท คุณสามารถขอความช่วยเหลือเพื่อให้รู้สึกปลอดภัยและร่วมกันหาวิธีให้คุณเปิดใจในจังหวะที่รู้สึกดีกับคุณ
สามารถขอความช่วยเหลือได้เช่นศูนย์สุขภาพหรือศูนย์แนะแนวเยาวชน หากคุณอยู่ในโรงเรียนขั้นตอนแรกอาจเป็นการหันไปหาพยาบาลโรงเรียนหรือที่ปรึกษาของโรงเรียน หวังว่าคุณจะกล้าที่จะไปข้างหน้าและขอความช่วยเหลือ!
ฉันแต่งงานมาสองสามปีแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนฉันมีการแต่งงานที่มีความสุข แต่ฉันมักจะมีความคิดว่าฉันจะสูญเสียสามีของฉัน โปรดช่วยฉันด้วยเคล็ดลับในการไม่คิดเช่นนี้
สวัสดี!
การกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียคนที่มีความหมายมากเป็นเรื่องธรรมดาและยาก ในเวลาเดียวกันความกังวลเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตตามธรรมชาติและเป็นเรื่องปกติที่มนุษย์เราจะกังวลเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ความกังวลทั่วไปสําหรับมนุษย์เราคือกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของพวกเขาสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่คุณรักหรืออาจเป็นปัญหาในที่ทํางานหรือโรงเรียน
ฉันไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับภูมิหลังของความกังวลของคุณ คุณเห็นไหมว่าอะไรที่ทําให้คุณเริ่มกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียสามีของคุณ? คุณมีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงที่สําคัญเมื่อเร็ว ๆ นี้หรืออยู่ในสถานการณ์ที่ยากต่อการแก้ไขหรือไม่? บางทีคุณอาจเคยผ่านการสูญเสียคนที่คุณรักมาก่อน?
เป็นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์เรากังวลเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ สมองของมนุษย์ค่อนข้างดีในความกังวลและแม้ว่าความวิตกกังวลอาจเป็นเรื่องยากมากในบางกรณีก็สามารถช่วยให้เราหลีกเลี่ยงอันตรายหรือเตรียมจิตใจให้พร้อมสําหรับสถานการณ์ใหม่และสําคัญ ความวิตกกังวลจึงอาจถูกมองว่ายาก แต่ก็อาจจําเป็นในบางครั้ง
หากคุณรู้สึกว่าคุณมีความกังวลที่ยังคงมีอยู่และไม่หายไปและคุณรู้สึกกังวลและกังวลเกี่ยวกับอนาคตหรือสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตอาจส่งผลต่อความรู้สึกและการทํางานในชีวิตประจําวันของคุณ จากนั้นจะเป็นการดีถ้าคุณพยายาม จํากัด ความกังวลและอาจขอความช่วยเหลือจากนักจิตวิทยา
มีสองสามวิธีในการจัดการกับความวิตกกังวลฉันจะให้คําแนะนําบางอย่างที่คุณสามารถเลือกลองสิ่งที่คุณคิดว่าเหมาะกับคุณ บางทีเคล็ดลับอาจรู้สึกยากที่จะนําไปใช้ด้วยตัวเองซึ่งในกรณีนี้อาจเป็นการดีที่จะได้รับความช่วยเหลือจากนักจิตวิทยาที่สามารถสนับสนุนคุณได้
แยกแยะระหว่างสิ่งที่คุณสามารถและไม่สามารถมีอิทธิพลได้
พยายามแยกแยะระหว่างสิ่งที่คุณสามารถมีอิทธิพลและสิ่งที่คุณไม่สามารถทําอะไรได้
1. จดทุกสิ่งที่คุณกังวล
2. จากนั้นแบ่งรายการออกเป็นสองส่วนและถามตัวเองว่า: ฉันจะเปลี่ยนแปลงและทําอะไรได้บ้าง? สิ่งที่ฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงและแทนที่จะฝึกวางกับ?
3. เลือกที่จะมุ่งเน้นไปที่รายการสิ่งที่คุณสามารถมีอิทธิพล
4. วางแผนสําหรับสิ่งที่คุณสามารถมีอิทธิพลต่อวางแผนสําหรับวิธีที่คุณจะดําเนินการเปลี่ยนแปลง ตั้งเป้าหมายที่สมเหตุสมผลและพยายามอย่าเรียกร้องตัวเองสูงเกินไป
5. ใช้รายการสิ่งที่คุณไม่สามารถมีอิทธิพลและถามตัวเองว่าเป็นไปได้แค่ไหนที่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดจะเกิดขึ้นจริง? ค้นหาข้อเท็จจริงเพิ่มเติมหากคุณต้องการ แต่พยายามอย่าใช้เวลามากเกินไปกับสิ่งที่คุณไม่สามารถมีอิทธิพลได้แทนที่จะพยายามเบี่ยงเบนและมุ่งเน้นไปที่สิ่งอื่น
เปิดใช้งาน เบี่ยงเบน และยอมรับ
1. เมื่อความคิดของความกังวลคืบคลานขึ้นมาอาจเป็นการดีที่จะเปิดใช้งานตัวเองทําสิ่งที่แตกต่างจากสิ่งที่คุณกําลังทําอยู่อย่างสิ้นเชิง เช่น; หากความกังวลเกิดขึ้นเมื่อคุณนั่งอยู่บนโซฟาดูทีวีลุกขึ้นและเปลี่ยนห้อง - ทําอย่างอื่นหรือออกไปข้างนอกสักพักโทรหาใครสักคนและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ จุดประสงค์คือเพียงเพื่อเบี่ยงเบนความคิดของความกังวลโดยการทําอย่างอื่น เพื่อหยุดพักจากความกังวลและรับความประทับใจใหม่ ๆ สิ่งอื่น ๆ ที่ความคิดสามารถคิดได้
2. ปล่อยให้ตัวเองรู้สึกและยอมรับในสิ่งที่คุณไม่สามารถมีอิทธิพลได้ การยอมรับไม่ได้หมายความว่าคุณต้องชอบสถานการณ์ แต่คุณยอมรับความรู้สึกของคุณเช่นคุณรู้สึกกังวล บางเรื่องยากและรู้สึกแบบนั้นก็โอเค การยอมรับสิ่งที่คุณไม่สามารถมีอิทธิพลบางครั้งอาจทําให้คุณรู้สึกถึงอารมณ์อื่น ๆ เช่นความเศร้าหรือความโกรธเป็นต้น ปล่อยให้ตัวเองรู้สึกถึงสิ่งที่คุณรู้สึกและพยายามดูแลตัวเองเป็นพิเศษด้วยการทําสิ่งที่คุณรู้ว่ามักจะทําให้คุณรู้สึกปลอดภัยและรู้สึกดีขึ้น
คุณสามารถช่วยฉันจัดการกับการล่วงละเมิดทางจิตได้หรือไม่? ฉันรู้สึกถูกควบคุมโดยคู่ของฉัน พวกเขาต้องการรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหนและกําลังทําอะไรอยู่ บ่อยครั้งที่พวกเขาเสื่อมเสียมากแม้ในความคิดเห็นของพวกเขาที่มีต่อฉัน ฉันสามารถกําหนดขอบเขตใด ๆ เพื่อให้พฤติกรรมดีขึ้นได้หรือไม่
สวัสดี
การถูกล่วงละเมิดทางจิตใจเป็นเรื่องร้ายแรงและเป็นเรื่องดีมากที่คุณติดต่อและขอความช่วยเหลือ ก่อนอื่นฉันอยากจะบอกว่าไม่ใช่คุณที่ต้องเปลี่ยนและกําหนดขอบเขต แต่เป็นคู่ของคุณที่ต้องการเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา
มีหลายคนที่ตกหลุมรักคนที่ไม่ปฏิบัติต่อคุณอย่างดีและคนที่คุณจับคู่ด้วยอาจรักและใจดีในบางครั้ง? จากนั้นก็เป็นเรื่องง่ายที่จะคิดว่านี่เป็นวิธีที่พวกเขาเป็นจริงๆและทุกอย่างสามารถปรับได้
แต่การพยายามควบคุมคนอื่นไม่ใช่การแสดงความรัก คุณมีสิทธิ์ที่จะเป็นตัวของตัวเองและทําทุกอย่างที่คุณต้องการรู้สึกดี
การกําหนดขอบเขตและเหนือสิ่งอื่นใดการเคารพขอบเขตเป็นสิ่งสําคัญในความสัมพันธ์ คุณมีสิทธิ์ในความเป็นส่วนตัวและเวลาของคุณเอง คุณมีสิทธิ์ที่จะคาดหวังให้คู่ของคุณปฏิบัติต่อคุณอย่างดีและพูดคุยกับคุณและเกี่ยวกับคุณอย่างยุติธรรมโดยไม่มีความคิดเห็นที่เสื่อมเสีย
ในความสัมพันธ์ฉันคิดว่าคําถามเหล่านี้มีความสําคัญที่จะสามารถตอบได้ว่าใช่เพื่อ:
1. คนนี้ทําให้ฉันรู้สึกดีหรือไม่?
2. ฉันเคารพในสิ่งที่ฉันเป็นหรือไม่?
ไม่มีใครรู้ว่าคุณกําลังทํา? โดยปกติจะเป็นการดีที่จะพยายามบอกคนที่คุณไว้วางใจแม้ว่าจะรู้สึกยากก็ตาม ตัวอย่างเช่น เพื่อน พ่อแม่หรือพี่น้อง หรือบุคคลอื่นที่คุณไว้ใจ สิ่งสําคัญคือต้องได้ยินว่าคนที่ห่วงใยคุณคิดอย่างไร
บางครั้งอาจเป็นเรื่องยากสําหรับครอบครัวและเพื่อนที่จะเข้าใจว่าคุณกําลังทําอะไรอยู่หรือรู้วิธีสนับสนุนคุณ ดังนั้นจึงเป็นการดีถ้าคุณพูดคุยกับคนที่คุ้นเคยกับการสนับสนุนคนที่ได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดีในความสัมพันธ์
ต่อไปนี้คือตัวอย่างบางส่วนของสถานที่ที่จะขอความช่วยเหลือ:
ศูนย์แนะแนวเยาวชน (ungdomsmottagningen) พยาบาลโรงเรียน ที่ปรึกษาของโรงเรียน หรือศูนย์สุขภาพ
ภาคผนวกจาก Tjejjouren Väst: แน่นอนว่าคุณสามารถแชทกับเราได้ที่ Tjejjouren Väst กับเราคุณจะไม่เปิดเผยตัวตนเสมอ
ฉันคิดว่าฉันหดหู่และมีความวิตกกังวลทางสังคม ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันต้องขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญหรือไม่
สวัสดี!
ขอบคุณสําหรับคําถามของคุณซึ่งเป็นสิ่งสําคัญมาก คุณเขียนว่าคุณหดหู่และมีความวิตกกังวลทางสังคมและฉันสามารถจินตนาการได้ว่าคุณอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้และรู้จักตัวเองในคําอธิบายของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลทางสังคม
หากคุณสังเกตเห็นว่าปัญหาและปัญหาของคุณส่งผลต่อความรู้สึกของคุณและสิ่งที่คุณทําในชีวิตประจําวันของคุณฉันคิดว่ามันอาจจะดีสําหรับคุณที่จะจองการเยี่ยมชมนักจิตวิทยาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้น จากนั้นคุณสามารถพูดคุยกันเกี่ยวกับสถานการณ์ของคุณและสิ่งต่าง ๆ ที่สามารถช่วยคุณได้
บางครั้งสิ่งที่ยากเกิดขึ้นในชีวิตและจากนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้สึกวิตกกังวลเศร้าหรือหดหู่ มีปฏิกิริยาทั่วไปที่สามารถผ่านไปได้ แต่สิ่งสําคัญคือต้องจริงจังกับความรู้สึกของคุณและคุณทําอย่างนั้นอย่างดีโดยการเขียนที่นี่และถาม ในการนัดหมายกับนักจิตวิทยาคือการดูแลตัวเองและดูแลความเป็นอยู่ที่ดีของคุณอย่างจริงจัง
บ่อยครั้งที่ฉันใฝ่ฝันที่จะเดินทางไปทั่วโลก แต่คราวนี้เมื่อโอกาสดังกล่าวปรากฏขึ้นฉันกลัว การโจมตีเสียขวัญและความหลงใหลเริ่มขึ้น ฉันควรทําอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้? นี่เป็นเรื่องธรรมดาหรือไม่?
สวัสดี!
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ความฝันจะเป็นเพียงความฝันและหากพวกเขากลายเป็นความจริงโดยที่เราไม่มีเวลาเตรียมตัวทางจิตใจสําหรับสิ่งนี้มันก็ไม่ชัดเจนอีกต่อไปว่าเราต้องการใช้ชีวิตในสิ่งที่เราฝันถึง แต่เราอาจรู้สึกไม่ปลอดภัยและกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ใหม่
คุณเขียนว่าคุณมีอาการตื่นตระหนกและความหลงใหลที่เกี่ยวข้องกับโอกาสในการเดินทางไปทั่วโลก ในกรณีที่มีการโจมตีเสียขวัญอาการที่เกิดขึ้น (เช่นใจสั่นและเวียนศีรษะ) เป็นปฏิกิริยาการอยู่รอดตามธรรมชาติ - ร่างกายตอบสนองโดยอัตโนมัติและเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับภัยคุกคามโดยการต่อสู้หรือหนีอันตราย ภัยคุกคามที่ร่างกายกําลังเตรียมพร้อมที่จะจัดการกับอาจเป็นเรื่องเกี่ยวกับอันตรายที่แท้จริงอันตรายที่รับรู้หรือความคิดของคุณเองที่ก่อให้เกิดความรู้สึกไม่พึงประสงค์และปฏิกิริยาในร่างกาย
มันอาจจะเป็นเช่นนั้นสําหรับคุณ ว่าความรู้สึกและความคิดของการเดินทางไปทั่วโลกนั้นผสมกัน บางทีมันอาจจะรู้สึกทั้งน่าตื่นเต้นและไม่แน่นอน / วิตกกังวลและร่างกายของคุณกําลังตอบสนองต่อสิ่งนี้
เมื่อพูดถึงความหลงใหลไม่ใช่เรื่องแปลกสําหรับความคิดที่ยากลําบากที่อาจเกิดขึ้นในกรณีที่มีการโจมตีเสียขวัญเพื่อประสบการณ์เป็นความหลงใหล ในการเชื่อมต่อกับความวิตกกังวลและความเครียดบางคนอาจพบว่าพวกเขามีความคิดครอบงํา ความคิดที่อาจหายไปเมื่อระดับความเครียดลดลง หากคุณยังคงถูกรบกวนจากความคิดครอบงําและ / หรือโรคตื่นตระหนกอาจเป็นการดีที่จะขอความช่วยเหลือในการดูแลสุขภาพมีการรักษาทางจิตวิทยาที่ดีสําหรับสิ่งนี้ทั้งที่ศูนย์สุขภาพและที่ผู้ให้บริการดูแลดิจิทัลเช่น Mindler
นี่คือวิธีที่คุณสามารถบรรเทาความรู้สึกไม่สบายในระหว่างการโจมตีเสียขวัญ
1. พยายามหายใจอย่างสงบ - มุ่งเน้นไปที่การหายใจของคุณและพยายามหายใจออกตราบเท่าที่คุณหายใจเข้า
2. อยู่ในความรู้สึก - สํารวจความรู้สึกแทนที่จะหลบหนี ลองใส่ความรู้สึกเป็นคําพูดเช่นพูดกับตัวเองว่า "ตอนนี้ฉันวิตกกังวลมันไม่เป็นที่พอใจ แต่ไม่เป็นอันตราย"
3. จําไว้ว่ามันผ่านไป – ความผิดปกติของความตื่นตระหนกเป็นปฏิกิริยาชั่วคราวที่มักจะลดลงภายใน 10 นาทีบางครั้งสั้นกว่า
นี่คือวิธีที่คุณสามารถลดความเสี่ยงของโรคตื่นตระหนก:
1. หลีกเลี่ยง/ลดความเครียดถ้าเป็นไปได้ – ทบทวนสถานการณ์ชีวิตของคุณและพยายามหาสมดุลที่ดีในชีวิตประจําวัน
2. การนอนหลับ – กิจวัตรการนอนหลับที่ดีทําให้คุณเสี่ยงต่อโรคตื่นตระหนกน้อยลง
3. เคลื่อนไหว – การออกกําลังกายและการออกกําลังกายช่วยให้คุณทนต่อความวิตกกังวลและความตื่นตระหนกได้มากขึ้น
4. ลดคาเฟอีน เช่น กาแฟ เพราะสามารถเพิ่มระดับความเครียดของร่างกายได้
5. ระวังแอลกอฮอล์ – บางครั้งแอลกอฮอล์และยาอื่น ๆ มักใช้เป็นยาด้วยตนเองเพื่อบรรเทาความวิตกกังวลชั่วคราว แต่ในระยะยาวจะนําไปสู่ความไม่สะดวกมากยิ่งขึ้น
บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า แต่ฉันยังลังเลเกี่ยวกับเรื่องนี้ส่วนหนึ่งเพราะฉันไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไรและเกณฑ์คืออะไร ฉันควรหันไปทางไหน?
สวัสดี!
บางครั้งเมื่อสิ่งที่ยากลําบากเกิดขึ้นชีวิตอาจรู้สึกยากและจากนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้สึกเศร้าหรือหดหู่ มันเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติและทั่วไปที่สามารถผ่านไปได้ แต่สิ่งสําคัญคือต้องจริงจังกับความรู้สึกของคุณ ฉันคิดว่ามันฉลาดที่คุณจะได้รับในการติดต่อที่นี่และขอคําแนะนํา
ในกรณีของภาวะซึมเศร้าอาจเป็นไปได้ว่าไม่มีอะไรรู้สึกสนุกอีกต่อไปสิ่งที่คุณชอบก่อนหน้านี้ไม่รู้สึกสนุกอีกต่อไปและบางทีคุณอาจต้องการถอนตัวจากคนอื่น นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องปกติที่จะรู้สึกเหนื่อยทุกอย่างรู้สึกยากและยากแม้กระทั่งสิ่งเล็ก ๆ ที่คุณเคยทําได้อย่างง่ายดาย
ในกรณีของภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องปกติที่จะมีความผิดปกติเหล่านี้อย่างน้อยหนึ่งอย่างเป็นเวลาอย่างน้อยสองสัปดาห์:
คุณอาจรู้จักตัวเองในอาการเหล่านี้อย่างน้อยหนึ่งอย่าง:
หากคุณรู้สึกหดหู่และทําเช่นนั้นเป็นระยะเวลาหนึ่งฉันคิดว่าคุณควรติดต่อฝ่ายบริการสุขภาพ มีหลายการรักษาที่แตกต่างกันสําหรับภาวะซึมเศร้า. เนื่องจากคุณได้ติดต่อกับ Umo แล้วอาจเป็นเรื่องดีถ้าคุณไปไกลกว่านั้นเช่นไปที่ศูนย์สุขภาพของคุณ นอกจากนี้ยังมีคลินิกดิจิทัลที่คุณสามารถขอความช่วยเหลือเช่น Mindler
จะทําอย่างไรถ้าชีวิตอยู่กับฉันทุกอย่างเท่าที่จะเป็นไปได้เกิดขึ้น ฉันรู้สึกไม่ดีเพราะทุกอย่างในชีวิตไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉันมากมาย ฉันจะจัดการกับทุกสิ่งที่รู้สึกไม่ยุติธรรมได้อย่างไร?
สวัสดี!
ดูเหมือนว่าคุณอยู่ในสถานการณ์ที่คุณประสบกับสิ่งที่ยากลําบากหลายอย่างบางทีในเวลาอันสั้น มนุษย์เราพร้อมที่จะรับมือกับความทุกข์ยาก แต่เมื่อเหตุการณ์ที่ยากลําบากมากมายเกิดขึ้นในเวลาอันสั้นชีวิตอาจรู้สึกไม่ยุติธรรมมาก
ในสถานการณ์ที่คุณอธิบายฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสําคัญเป็นพิเศษที่คุณต้องดูแลตัวเองในแบบที่คุณดูแลตัวเองเป็นพิเศษ สิ่งที่มักจะรู้สึกดีกับคุณสิ่งที่ทําให้คุณรู้สึกปลอดภัยและสงบ?
อย่าลังเลที่จะเขียนสิ่งนี้และพยายามวางแผนกิจกรรมในชีวิตประจําวันของคุณที่ทําให้คุณรู้สึกดีขึ้น ไม่จําเป็นต้องเป็นเรื่องใหญ่ แต่เป็นสิ่งที่ใช้ได้ผลในชีวิตประจําวันแทนที่จะออกไปเที่ยวกับคนที่คุณรู้สึกปลอดภัยด้วย? หากต้องการดูภาพยนตร์เรื่องโปรดของคุณ? การฟังเพลง/พ็อด/หนังสือเสียง หรือสิ่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงที่ให้ความสงบและความปลอดภัย
มีอะไรที่คุณสามารถทําได้หรือไม่?
ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไรที่ส่งผลกระทบต่อคุณ แต่แม้ว่าหลายเหตุการณ์อาจเป็นเรื่องยากที่จะมีอิทธิพล แต่ก็เป็นการดีที่จะคิดว่ามีบางอย่างในตัวคุณในสถานการณ์ของคุณที่คุณสามารถมีอิทธิพลทําอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ?
แม้ว่าคุณจะไม่สามารถมีอิทธิพลต่อสิ่งที่เกิดขึ้นคุณสามารถดูว่ามีสิ่งต่าง ๆ ในขณะนี้ในชีวิตประจําวันที่สามารถบรรเทาความยากลําบากหรืออาจส่งผลกระทบต่อสถานการณ์ของคุณไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
เมื่อมนุษย์เรามีช่วงเวลาในชีวิตที่รู้สึกยากเป็นพิเศษเราต้องดูแลตัวเองให้มากขึ้นเช่นโดยยึดติดกับกิจวัตรประจําวันพยายามนอนหลับและกินเป็นประจําและออกไปในเวลากลางวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับการเดินเล่น
มีใครที่รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไรคนที่คุณสามารถขอความช่วยเหลือได้หรือไม่? แม้ว่าจะสามารถรับได้ แต่ก็มักจะรู้สึกดีที่จะบอกคนที่คุณรู้สึกปลอดภัยด้วย